Kindermusthaves

BLOG: Jongens moeder

BLOG: Jongens moeder
14 oktober Ik ben Lonneke, 30 jaar, samenwonend met Mark en ons zoontje Luca (bijna 2) in Den Haag. Wekelijks geef ik een update over mijn leven als mama en alles wat daarbij komt kijken.

‘Ja, ik kan het jullie verzekeren, jullie krijgen een jongetje’. Dat waren de woorden van de Verloskundige tijdens 1 van die fijne echo momentjes. De aanstaande papa stak zijn blijdschap hierover niet onder stoelen of banken, dit had hij stiekem toch wel heel erg gehoopt. Mij maakte het echt totaal niet uit, maar ik had eigenlijk vanaf het begin af aan al heel sterk het gevoel dat er een klein mannetje in mijn buik groeide. Sterker nog, als de VK had gezegd ‘het is een meisje’ had ik haar waarschijnlijk gevraagd even opnieuw te checken.
 
Ok, een jongetje dus! Geweldig leuk, maar hoe zou dat eigenlijk zijn? Aangezien ik uit een uber meisjes gezin kom, wij nooit iets anders in huis hebben gehad dan barbies, poppen en hockey sticks, was ik toch wel erg benieuwd of dat er dan echt heel anders aan toe zou gaan. En met mij ook de rest van mijn familie, plassen jongetjes echt over je heen en zijn ze echt drukker dan dat wij 3 meisjes waren? Nou, dat eerste is in elk geval waar, samen met de fascinatie die ze al snel zouden hebben met hun piemeltje.
 
Hoeveel roze meisjes dingen ik ook in huis zou halen, Luca heeft alleen maar oog voor auto’s, treinen en voetbal. Het eerste wat mijn kleine man s’morgens roept, is ‘bouwen’ en direct zit deze mama s’morgens aan zijn treinrails te sleutelen, die ik NOOIT (grrrr) goed passend in elkaar krijg, waarop zoonlief mij na 2 min aan begint te kijken met een pruillipje en zegt ‘papaaaa, bouwen’. Tja… Jongens mogen dan dol zijn op hun mama’s, op dit gebied heeft toch echt papa de voorkeur.
 
Eenmaal buiten bestuderen we uitgebreid het logo van elke auto die we tegenkomen. Mijn kleine auto liefhebber weet al precies welk logo bij de auto van papa, mama, opa en oma hoort. Auto papa, jaa auto papa. Auto opa, jaa auto opa. Ik ben impressed en weet inmiddels ook al meer van auto’s dan 2 jaar geleden ;-)



Ik en mijn auto
 
Op zaterdag voelt Luca zich al helemaal thuis op het voetbalveld bij papa, regelmatig probeert hij het veld op te rennen achter de bal en is vervolgens zwaar verontwaardigd als deze ontaarde moeder hem terughaalt. ‘Mamaaa voetballen’ Ja is goed schat, mama komt wel even met jou voetballen op het veldje ernaast ;-) Iets later dan normaal gaan we richting huis voor het middagslaapje. Luca heeft al zijn energie verbruikt en slaapt al in de auto, ik kan hem overleggen in bed. 2,5 uur later hoor ik door de babyfoon ‘mama, bouwen’. Ja liefje, mama komt eraan, we gaan weer bouwen!



Lekker bouwen met Zoë
 
Kortom, deze stereo type dingen kloppen in Luca zijn geval. Verder blijft er nu al weinig ‘heel’ in huis, huilt hij eigenlijk nooit als hij ‘au’ heeft en is hij gezellig druk. Conclusie, ik vind het heerlijk om een jongens moeder te zijn, misschien ben ik stiekem toch ook wel jongensachtiger dan ik altijd heb gedacht ;-)
 
Tot volgende week!
 
PS: en de poppen en de barbies? Die koop ik met alle liefde voor mijn nichtje Julie :-)


Chill zondag met Julie


Lekker naar het bos, klaar voor de herfst :-)


Nachtje bij Opa en Oma logeren en verwend met nieuwe laarsjes