.png){kind=logo}
06 november
Vandaag verschijnt er weer een leuke blog van Cynthia (30 jaar) op Kindermusthaves! Zij woont samen met haar man Gerrit en hun kids Ruben (3 jaar) en Maxim (bijna 1) in Deventer. Lezen jullie mee?
Waar ik vroeger altijd enorm uitkeek naar dat extra uurtje slapen als de klok weer terug mocht, zo enorm zie ik er nu stiekem tegenop. Als mama (en papa) weet je immers dat dit een extra uurtje wákker zijn betekent!
Ruben en Maxim gingen al ietsje later naar bed, maar het mocht de ochtendpret niet drukken, want om 5.15 kwam de eerste kik uit Rubens’ kamer. Ai… en nu? Dan maar even rekken met een filmpje op de telefoon en stiekem nog wat dommelen naast hem in bed.
Na een paar dagen waren beide jongens weer gewend aan het nieuwe klok-ritme. Gelukkig maar, want er stond een logeerpartijtje bij de opa’s en oma’s op de planning. En om dié nou met mijn vroege vogels op te schepen!
Manlief was jarig, dus we gingen er even met z’n tweetjes op uit. Met Eindhoven als bestemming, brachten we op vrijdagochtend Maxim naar mijn schoonmoeder en Ruben met mijn moeder naar het station. Treingek Ruben mocht hélemaal vanuit Deventer met oma met de trein (en bus) mee naar De Meern. Kon de eerste activiteit van het logeerfeest meteen afgevinkt worden! ;-)
In Eindhoven begon ik met een heerlijke latte machiatto én gigantische chocolademuffin! Hoppa! 1-0 voor de gastronomie! Lekker shoppen en langzaam kwam het besef dat we geen klok achter ons aan hadden. Geen tijd voor reserveren voor fruit, slaapjes, nog-5-minuutjes-en-dan-moet-de-Ipad-weer-uit, etc. Tijd voor een drankje! Samen aan een witbiertje van de tap én grote schaal nacho’s uit de oven! Check! 2-0! Stiekem tussendoor even via de app checken of met de kids alles goed ging, want helemáál loslaten lukt vaak niet. De eerste foto’s van Ruben in Dierenpark Amersfoort kwamen binnen en ook vanuit het andere front niets dan goede berichten over zonnestraaltje Maxim! Met een gerust hart konden we dus nog even verder winkelen om uiteindelijk in een overvolle Vapiano te genieten van de meest lekkere verse pasta in tijden, onder het genot van een bel rode wijn. Knoflookalert ging aan na dit maaltje, 3-0!
Na een fijn nachtje doorslapen (want ja, dat mis ik écht wel hoor sinds de kids er zijn!) tijd voor een ontbijtje in het hotel om daarna lekker op ons gemak binnendoor terug naar huis te rijden. We hoefde niet over Utrecht, want Ruben wilde nog een nachtje bij opa en oma logeren. Ja, dierentuin, fietsen, bij zijn grote nicht op de manege kijken, patatjes eten, pannenkoeken, 2x concert van K3 kijken… ik zou ook blijven! Maxim had een paar stapjes gezet tijdens zijn logeerpartijtje dus werd vol trots geknuffeld bij thuiskomst! Al dacht ik nog even: “zal wel meevallen”.
Maar ja hoor, zondagochtend 1 november was het zover: Maxim loopt! 10,5 maand en meneertje loopt! En leuk dat hij het vindt! Hij giert het uit van plezier!
Ruben praatte honderduit toen hij zondagmiddag thuiskwam en knuffelde me fijn. “Mama, ik hou van jou” zei hij op een gegeven moment.
Kon ik nu de klok nog maar even terug in de tijd zetten… wat worden ze groot!
Waar ik vroeger altijd enorm uitkeek naar dat extra uurtje slapen als de klok weer terug mocht, zo enorm zie ik er nu stiekem tegenop. Als mama (en papa) weet je immers dat dit een extra uurtje wákker zijn betekent!
Ruben en Maxim gingen al ietsje later naar bed, maar het mocht de ochtendpret niet drukken, want om 5.15 kwam de eerste kik uit Rubens’ kamer. Ai… en nu? Dan maar even rekken met een filmpje op de telefoon en stiekem nog wat dommelen naast hem in bed.
Na een paar dagen waren beide jongens weer gewend aan het nieuwe klok-ritme. Gelukkig maar, want er stond een logeerpartijtje bij de opa’s en oma’s op de planning. En om dié nou met mijn vroege vogels op te schepen!
Manlief was jarig, dus we gingen er even met z’n tweetjes op uit. Met Eindhoven als bestemming, brachten we op vrijdagochtend Maxim naar mijn schoonmoeder en Ruben met mijn moeder naar het station. Treingek Ruben mocht hélemaal vanuit Deventer met oma met de trein (en bus) mee naar De Meern. Kon de eerste activiteit van het logeerfeest meteen afgevinkt worden! ;-)
In Eindhoven begon ik met een heerlijke latte machiatto én gigantische chocolademuffin! Hoppa! 1-0 voor de gastronomie! Lekker shoppen en langzaam kwam het besef dat we geen klok achter ons aan hadden. Geen tijd voor reserveren voor fruit, slaapjes, nog-5-minuutjes-en-dan-moet-de-Ipad-weer-uit, etc. Tijd voor een drankje! Samen aan een witbiertje van de tap én grote schaal nacho’s uit de oven! Check! 2-0! Stiekem tussendoor even via de app checken of met de kids alles goed ging, want helemáál loslaten lukt vaak niet. De eerste foto’s van Ruben in Dierenpark Amersfoort kwamen binnen en ook vanuit het andere front niets dan goede berichten over zonnestraaltje Maxim! Met een gerust hart konden we dus nog even verder winkelen om uiteindelijk in een overvolle Vapiano te genieten van de meest lekkere verse pasta in tijden, onder het genot van een bel rode wijn. Knoflookalert ging aan na dit maaltje, 3-0!
Na een fijn nachtje doorslapen (want ja, dat mis ik écht wel hoor sinds de kids er zijn!) tijd voor een ontbijtje in het hotel om daarna lekker op ons gemak binnendoor terug naar huis te rijden. We hoefde niet over Utrecht, want Ruben wilde nog een nachtje bij opa en oma logeren. Ja, dierentuin, fietsen, bij zijn grote nicht op de manege kijken, patatjes eten, pannenkoeken, 2x concert van K3 kijken… ik zou ook blijven! Maxim had een paar stapjes gezet tijdens zijn logeerpartijtje dus werd vol trots geknuffeld bij thuiskomst! Al dacht ik nog even: “zal wel meevallen”.
Maar ja hoor, zondagochtend 1 november was het zover: Maxim loopt! 10,5 maand en meneertje loopt! En leuk dat hij het vindt! Hij giert het uit van plezier!
Ruben praatte honderduit toen hij zondagmiddag thuiskwam en knuffelde me fijn. “Mama, ik hou van jou” zei hij op een gegeven moment.
Kon ik nu de klok nog maar even terug in de tijd zetten… wat worden ze groot!
.jpg)
