Kindermusthaves

Blog: 5x niet nagekomen voornemens

Blog: 5x niet nagekomen voornemens
03 mei Ik ben Lieke, 29 jaar, getrouwd met Les en woonachtig in Den Haag met ons dochtertje Julie (bijna 2 jaar). Naast het zijn van een enorm trotse mama, ben ik oprichtster van Kindermusthaves (mijn grote passie waar ik heeeeel graag heel veel uren in steek).

Als je voor de eerste keer zwanger bent, ben je in je hoofd eigenlijk nergens anders mee bezig. Je roept voor de vorm wel ‘het gaat zoooo snel, ben alweer 14 weken!’. Maar ik vond het op dat moment eigenlijk helemaal niet snel gaan. Ik kon eigenlijk alleen maar denken aan dat mini-mensje in mijn buik en was zo mega nieuwsgierig. Als iemand vroeg ‘hoe ver ben je?’, gooide ik binnen 1 sec het aantal weken op tafel (afgerond naar boven uiteraard, 16+1 werd gewoon 17 weken). Toen Juul er eenmaal was, leek het ineens wel alsof de afgelopen 9 maanden voorbij waren gevlogen.
 
Anyway, aangezien je nergens anders aan denkt, heb je ook alle tijd om allerlei voornemens en regels voor jezelf op te stellen. Want je weet natuurlijk precies hoe je het gaat doen en wat voor soort moeder je gaat worden. Ja hoor, jij fixt het allemaal wel eventjes en wordt gewoon de perfecte moeder, partner, collega en vriendin als de kleine er straks is. Met een perfect (opgeruimd en schoon) huis.
 
Alleen maar houten speelgoed
Uúúúúúren tijd werd er gestoken in het perfecte kamertje en de mooiste accessoires voor mijn baby. Door mijn nesteldrang was mijn hele huis om door een ringetje te halen en dat zou natuurlijk zo blijven. Dat lelijke felgekleurde en schreeuwerige speelgoed bijvoorbeeld zou mijn huis niet in komen, alleen maar tof speelgoed van hout. Zoals op al die Pinterest foto’s die je tegenkomt. Inmiddels ben ik erachter gekomen dat hoe feller van kleur het speelgoed is en hoe meer plastic het bevat…hoe leuker Juul het vindt.
 
Eten wat de pot schaft
Mijn kind zou altijd eten wat ‘de pot schaft’, gewoon met Les en mij mee eten dus. Er was een periode dat dit ook best goed ging. Alles ging naar binnen bij onze Juul. “Jeetje, wat een goede eter hebben wij gecreëerd”, riepen wij regelmatig enthousiast tegen elkaar. En toen ineens…was het voorbij. Zelfs een pannenkoek ging er niet meer in. Waar het ‘mis’ ging? Geen idee. Inmiddels eet ze gewoon normaal en sta ik zo nu en dan gewoon even iets anders voor haar te maken. Geen probleem, doe ik gewoon!
 
Zonder vlekken de deur uit
Toetendoekjes, slabbers, spuugdoekjes, de hele rotzooi ging overal mee naartoe. Zo vies als die kinderen onder de vlekken zitten. Inmiddels ben ik blij als Julie in elk geval ergens schoon aankomt. Schoon weggaan heb ik opgegeven. Om nog maar te zwijgen over het aantal snottebellen dat een kind op een dag kan produceren…en die je echt niet allemaal binnen 10 seconde constateert en verwijdert. ‘Liek, je moet even Juul der neusje schoonmaken’, wordt er soms subtiel meegedeeld. Tja….
 
NEE = NEE!
Hoe moeilijk kan dat zijn? Kinderen hebben grenzen nodig, dat vinden ze fijn. Een standvastige moeder enzo. ‘Als je nu mee naar huis gaat, krijg je thuis een koekje’, fluister je in een overvol koffietentje omdat je kind niet weg wil uit de speelhoek. Met nadruk op fluisterend. Zodat niemand het hoort.
 
1x per maand date night
Gaan we niet halen. Ook al zijn Les en ik wel van de avondjes weg en gaat Julie ook regelmatig uit logeren, echt met zijn tweeën op pad gebeurt te weinig. Meestal is het dan een verjaardag of met een groep vrienden of we splitten (de 1 op stap, de ander thuis). 1x per maand is denk ik ook een beetje te ambitieus geweest. En ach, met een fles wijn, kaasjes en Walking Dead op de bank is ook heeeeeeeel romantisch (vooral de geluiden van die zombies).