.png){kind=logo}
26 december
Ik ben Lonneke, 31 jaar, samenwonend met Mark en ons zoontje Luca (3 jaar) in Den Haag. In oktober is daar zoontje Sam bijgekomen!
Na 1 nacht doorslapen roepen dat je baby doorslaapt
Yes, het is zover! Je wordt wakker, checkt je wekker en je ziet dat het al half 8 is. Joehoee mijn baby heeft doorgeslapen! Je gooit gelijk een mijlpaal kaart met “I can sleep through the night” in het bedje, maakt een foto en knalt hem lekker op Facebook. Zo roepen jij en de net zo blije papa tegen elkaar “we zijn er doorheen!” Om vervolgens de daaropvolgende nachten om 03.00 uur liggen te voeden. Nee…ik wacht deze keer minimaal 7 nachten voordat ik heel voorzichtig zeg dat Sam zeer misschien wel aan het doorslapen is begonnen ;-)
Veel te veel kleertjes in maat 50 en 56 kopen
Zo enorm schattig die allerkleinste kleertjes…en zo enorm snel groeien ze er weer uit. Ik bleef tijdens mijn eerste zwangerschap maar kopen, die kleinste maatjes zijn om bij weg te smelten. Toen Luca er eenmaal was, wist ik van gekkigheid niet wat ik aan moest doen. Ik stond zo een kwartier voor die kast, pakje eruit halen en weer terughangen, ander pakje eruit…en weer terug. Volgens mij heeft hij niet eens alles aangehad. Nee, de tweede keer deed ik dat anders. Wat natuurlijk niet betekent dat ik helemaal niks heb gekocht...
In de eerste week na de geboorte roepen dat je kindje zooooo tevreden is en nooit huilt
Ja, hij is zooo zoet… Ligt alleen maar heerlijk te slapen, je hoort hem niet. Ja, alleen als hij honger heeft of moe is of een vieze luier heeft. Nee hoor, we hebben het enorm getroffen. Komt waarschijnlijk doordat ik zelf zo relaxt ben, dat voelt een kind echt hoor. Om een paar weken later (rond het sprongetje van 5 weken bijvoorbeeld) tig stappen per avond af te leggen om je baby in slaap te wiegen. En als hij dan slaapt, omdat je even met hem onder de afzuigkap bent gaan staan of de stofzuiger hebt aangezet en hem heeeeeeel voorzichtig in de box of zijn wiegje neerlegt…springen direct de ogen open en kun je weer opnieuw beginnen. Lopen wil jouw droombaby, lopen, lopen, lopen. Oh ja, en is het niet bij het sprongetje van 5 weken dan wel bij die van 8…of 12…of 19…of 26… Wel goed voor je after zwangerschaps lichaam. Oh ja, en de stofzuiger aanzetten, dat werkt hier top. De vloer is ook nog nooit zo schoon geweest, als hij toch aanstaat kan ik net zo goed even een rondje stofzuigen denk ik dan maar.
Meegaan in de competitie van moeders tegen moeders
Ja joh, gaat super! Hij draait/kruipt/loopt/poept/praat/fietst AL! Bij Luca kon ik ook niet wachten tot hij al die dingen deed. Het eerste moment van kruipen, de eerste stapjes en voor het eerste keer in het potje plassen…de vlag ging nog net niet uit. Maar guess what? Als ze 5 zijn, doen ze het allemaal. Stiekem hoop ik dat het nu zelfs allemaal wat langer duurt, laat mijn baby maar lekker lang baby blijven. Behalve dat plassen op het potje dan. Oh ja, had ik al verteld dat Sam al heel veel kan lachen? Damn, nu doe ik het toch.
Het CB te serieus nemen
Wat? Krijgt hij nog een nachtfles? Nee, dat kan echt niet meer hoor! Of: kijk, zie je hier de curve, dit is het gemiddelde en daar zit hij echt wat boven…of onder…of te ver opzij...of…ergens waar het gemiddelde kind in elk geval niet exact op ligt. Ik weet nog wel dat ik soms amper een extra flesje aan Luca durfde te geven, ook al zag ik dat de kleine man gewoon honger had. Mark was makkelijker “Lon, geef nou gewoon een flesje”. Na een uur rondlopen, wiegen, speentje geven, liedjes zingen…eindigde het altijd alsnog met een flesje waarna zijn oogjes direct dichtvielen. Nee, deze keer luister ik alleen nog maar naar mijn eigen gevoel. Als Sam honger heeft, krijgt hij lekker wat extra melk.
Ik moet wel bekennen dat ik het altijd leuk vind om naar het bureau te gaan. Maar sinds ik niet meer te goed luister naar wat ze zeggen, is de relatie er nóg beter op geworden!
Me overal schuldig over voelen
Ik weet nog goed dat ik Luca voor de eerste keer ‘achterliet’ om een avondje op stap te gaan. Naast dat ik er al dagen van tevoren tegenop zag en op het moment suprême met tranen in mijn ogen afscheid nam van mijn kleine hummeltje, voelde ik me misschien nog wel het meest schuldig over het feit dat ik het super naar mijn zin had gehad en enorm genoot om even zonder kind op pad te zijn (wel zo’n 1500x mijn telefoon gecheckt en 3x gebeld hoe het ging, maar verder kon ik het best loslaten ;--)). Maar ook toen ik stopte met de borstvoeding voelde ik me een ontaarde moeder en als ik een keer riep tegen Mark dat ik het gehuil even heel irritant vond, lag ik er s’nachts wakker van dat ik dat hardop had gezegd. En zo kan ik nog wel een heel lijstje opnoemen. Achteraf gezien natuurlijk nergens voor nodig, ik deed alles keurig volgens het boekje en qua liefde en aandacht komen ze heeeeeelemaal niks tekort. Kortom, zonde van de energie dat schuldgevoel.
Na 1 nacht doorslapen roepen dat je baby doorslaapt
Yes, het is zover! Je wordt wakker, checkt je wekker en je ziet dat het al half 8 is. Joehoee mijn baby heeft doorgeslapen! Je gooit gelijk een mijlpaal kaart met “I can sleep through the night” in het bedje, maakt een foto en knalt hem lekker op Facebook. Zo roepen jij en de net zo blije papa tegen elkaar “we zijn er doorheen!” Om vervolgens de daaropvolgende nachten om 03.00 uur liggen te voeden. Nee…ik wacht deze keer minimaal 7 nachten voordat ik heel voorzichtig zeg dat Sam zeer misschien wel aan het doorslapen is begonnen ;-)
Veel te veel kleertjes in maat 50 en 56 kopen
Zo enorm schattig die allerkleinste kleertjes…en zo enorm snel groeien ze er weer uit. Ik bleef tijdens mijn eerste zwangerschap maar kopen, die kleinste maatjes zijn om bij weg te smelten. Toen Luca er eenmaal was, wist ik van gekkigheid niet wat ik aan moest doen. Ik stond zo een kwartier voor die kast, pakje eruit halen en weer terughangen, ander pakje eruit…en weer terug. Volgens mij heeft hij niet eens alles aangehad. Nee, de tweede keer deed ik dat anders. Wat natuurlijk niet betekent dat ik helemaal niks heb gekocht...
In de eerste week na de geboorte roepen dat je kindje zooooo tevreden is en nooit huilt
Ja, hij is zooo zoet… Ligt alleen maar heerlijk te slapen, je hoort hem niet. Ja, alleen als hij honger heeft of moe is of een vieze luier heeft. Nee hoor, we hebben het enorm getroffen. Komt waarschijnlijk doordat ik zelf zo relaxt ben, dat voelt een kind echt hoor. Om een paar weken later (rond het sprongetje van 5 weken bijvoorbeeld) tig stappen per avond af te leggen om je baby in slaap te wiegen. En als hij dan slaapt, omdat je even met hem onder de afzuigkap bent gaan staan of de stofzuiger hebt aangezet en hem heeeeeeel voorzichtig in de box of zijn wiegje neerlegt…springen direct de ogen open en kun je weer opnieuw beginnen. Lopen wil jouw droombaby, lopen, lopen, lopen. Oh ja, en is het niet bij het sprongetje van 5 weken dan wel bij die van 8…of 12…of 19…of 26… Wel goed voor je after zwangerschaps lichaam. Oh ja, en de stofzuiger aanzetten, dat werkt hier top. De vloer is ook nog nooit zo schoon geweest, als hij toch aanstaat kan ik net zo goed even een rondje stofzuigen denk ik dan maar.
Meegaan in de competitie van moeders tegen moeders
Ja joh, gaat super! Hij draait/kruipt/loopt/poept/praat/fietst AL! Bij Luca kon ik ook niet wachten tot hij al die dingen deed. Het eerste moment van kruipen, de eerste stapjes en voor het eerste keer in het potje plassen…de vlag ging nog net niet uit. Maar guess what? Als ze 5 zijn, doen ze het allemaal. Stiekem hoop ik dat het nu zelfs allemaal wat langer duurt, laat mijn baby maar lekker lang baby blijven. Behalve dat plassen op het potje dan. Oh ja, had ik al verteld dat Sam al heel veel kan lachen? Damn, nu doe ik het toch.
Het CB te serieus nemen
Wat? Krijgt hij nog een nachtfles? Nee, dat kan echt niet meer hoor! Of: kijk, zie je hier de curve, dit is het gemiddelde en daar zit hij echt wat boven…of onder…of te ver opzij...of…ergens waar het gemiddelde kind in elk geval niet exact op ligt. Ik weet nog wel dat ik soms amper een extra flesje aan Luca durfde te geven, ook al zag ik dat de kleine man gewoon honger had. Mark was makkelijker “Lon, geef nou gewoon een flesje”. Na een uur rondlopen, wiegen, speentje geven, liedjes zingen…eindigde het altijd alsnog met een flesje waarna zijn oogjes direct dichtvielen. Nee, deze keer luister ik alleen nog maar naar mijn eigen gevoel. Als Sam honger heeft, krijgt hij lekker wat extra melk.
Ik moet wel bekennen dat ik het altijd leuk vind om naar het bureau te gaan. Maar sinds ik niet meer te goed luister naar wat ze zeggen, is de relatie er nóg beter op geworden!
Me overal schuldig over voelen
Ik weet nog goed dat ik Luca voor de eerste keer ‘achterliet’ om een avondje op stap te gaan. Naast dat ik er al dagen van tevoren tegenop zag en op het moment suprême met tranen in mijn ogen afscheid nam van mijn kleine hummeltje, voelde ik me misschien nog wel het meest schuldig over het feit dat ik het super naar mijn zin had gehad en enorm genoot om even zonder kind op pad te zijn (wel zo’n 1500x mijn telefoon gecheckt en 3x gebeld hoe het ging, maar verder kon ik het best loslaten ;--)). Maar ook toen ik stopte met de borstvoeding voelde ik me een ontaarde moeder en als ik een keer riep tegen Mark dat ik het gehuil even heel irritant vond, lag ik er s’nachts wakker van dat ik dat hardop had gezegd. En zo kan ik nog wel een heel lijstje opnoemen. Achteraf gezien natuurlijk nergens voor nodig, ik deed alles keurig volgens het boekje en qua liefde en aandacht komen ze heeeeeelemaal niks tekort. Kortom, zonde van de energie dat schuldgevoel.
.jpg)
