.png){kind=logo}
27 november
Diena is 30 jaar, gelukkig getrouwd met Dave en mama van Liv (1 jaar). Diena is gek op zingen, tekenen en alles wat met haar dochtertje te maken heeft.
Als je voor het eerst moeder wordt, is alles nieuw en onbekend.
Alles is een mijlpaal, overal maak je foto's van en is zó speciaal en je straalt van trots.
Nachten zijn kort in het begin en de dagen vliegen om.
Eigenlijk zijn bijna al die dingen bij mij zo gebleven. Behalve dat Liv al heel snel door sliep en een voorbeeldige slaapster is gebleven.
Ik heb weer een mijlpaal bereikt met Liv.
De box is weg! Voor anderen misschien hartstikke gewoon, maar ik moest toch slikken.
Wat wordt ze toch ongelooflijk snel groot en zelfstandiger.
Liv is totaal geen stilzitter, al heeft zij heerlijk in de box gespeeld, maar sinds ze liep zat ze er nog amper in.
De ochtend dat Liv s' morgens de huiskamer in liep en helemaal door het dolle en met grote ogen; "oooooooohhh" riep toen de box ineens plaats had gemaakt voor een speelplekje voor haar, was voor mij dé bevestiging dat ze er helemaal aan toe was.
Ik had wat speelgoed uitgestald en ze deed alsof ze het allemaal voor het eerst zag.
Dolblij stormde ze op haar speelgoedkist af.
Ik lag in een deuk om dat koppie, zo verbaasd.
Nu is het de kunst om haar te leren echt zelf te spelen op het moment dat mama even bezig is.
Liv loopt al dagen als een razende Roeland door het huis en mama er achteraan met de zweetparels in haar nek.
Ze geniet zo van haar ' vrijheid ' en wij van haar en de ruimte.
Het is wat schakelen, maar volgende week is het alweer normaal.
Liv moet ook nog wat wennen, ze is eerder moe en heeft nu geen rust momentje meer in de box.
Ze ligt nu een half uur eerder op bed en slaapt binnen 5 minuten.
Dus in de ochtend ook eerder op, oeps daar had ik niet op gerekend ;)
Vanavond zelf maar wat eerder naar bed. Morgen weer als een tornado door het huis, haha!
Elke nieuwe fase heeft zijn charmes...
Als je voor het eerst moeder wordt, is alles nieuw en onbekend.
Alles is een mijlpaal, overal maak je foto's van en is zó speciaal en je straalt van trots.
Nachten zijn kort in het begin en de dagen vliegen om.
Eigenlijk zijn bijna al die dingen bij mij zo gebleven. Behalve dat Liv al heel snel door sliep en een voorbeeldige slaapster is gebleven.
Ik heb weer een mijlpaal bereikt met Liv.
De box is weg! Voor anderen misschien hartstikke gewoon, maar ik moest toch slikken.
Wat wordt ze toch ongelooflijk snel groot en zelfstandiger.
Liv is totaal geen stilzitter, al heeft zij heerlijk in de box gespeeld, maar sinds ze liep zat ze er nog amper in.
De ochtend dat Liv s' morgens de huiskamer in liep en helemaal door het dolle en met grote ogen; "oooooooohhh" riep toen de box ineens plaats had gemaakt voor een speelplekje voor haar, was voor mij dé bevestiging dat ze er helemaal aan toe was.
Ik had wat speelgoed uitgestald en ze deed alsof ze het allemaal voor het eerst zag.
Dolblij stormde ze op haar speelgoedkist af.
Ik lag in een deuk om dat koppie, zo verbaasd.
Nu is het de kunst om haar te leren echt zelf te spelen op het moment dat mama even bezig is.
Liv loopt al dagen als een razende Roeland door het huis en mama er achteraan met de zweetparels in haar nek.
Ze geniet zo van haar ' vrijheid ' en wij van haar en de ruimte.
Het is wat schakelen, maar volgende week is het alweer normaal.
Liv moet ook nog wat wennen, ze is eerder moe en heeft nu geen rust momentje meer in de box.
Ze ligt nu een half uur eerder op bed en slaapt binnen 5 minuten.
Dus in de ochtend ook eerder op, oeps daar had ik niet op gerekend ;)
Vanavond zelf maar wat eerder naar bed. Morgen weer als een tornado door het huis, haha!
Elke nieuwe fase heeft zijn charmes...
.jpg)