.png){kind=logo}
10 oktober
Ik ben een 35 -jarige moeder met een ADHD brein.. Gediagnosticeerd op mijn 32e, na een lange en frusterende zoektocht naar rust.. Ik ben opgegroeid in een gezin met 6 kinderen. Mijn vader en moeder zijn streng gelovig, en op die manier ben ik ook opgevoed. Het niet zelf mogen denken heb ik later goed gecompenseerd..
Goedemorgen chaos
Vanmorgen om 7uur zat ik op het balkon. Heerlijk! De zon die opkomt, de temperatuur is masterlijk en de stilte ook. Mijn dag kan niet beter beginnen.
En toen liep ik de keuken in. Fuck, dat was ik even vergeten... De chaos is om onpasselijk van te worden. Twijfel... Zal ik wel of zal ik niet... Ik zal niet. Ik pak snel wat ik nodig heb, ondertussen probeer ik de chaos te negeren. Mijn -fuck it- modus staat duidelijk nog aan.
Ernst & Bobby
Terug naar mijn bed! Isa ligt in 'het grote bed' tv te kijken. Ernst Bobby en de rest. Great! Als ik ergens een hekel aan heb, dan zijn het wel die twee mannen. Ernst & Bobby. De slechte verhaallijn en de té domme grappen probeer ik maar te negeren. En dat lukt!
Ik wil namelijk nog even slapen. Ik nestel me in het dekbed, positioneer mijn kussens en heb meer last van mijn dubbelgeklapte wimpers op het kussen dan van Ernst & Bobby. In gedachten prijs ik mijn prikkelfilter. Heel soms werkt het namelijk wel goed. Goed zo Prikkelfiltertje... You can do this!
Sluimertoestand
Mijn kussen voelt zacht en mijn brein begint in sluimertoestand te komen. Ik hou van dat gevoel. Alles gaat langs me heen, ik hoor alles, maar registreer niks. Ik hoef nergens op te reageren en ik zwijmel tussen sluimertoestand en slaap. Op het moment dat ik bijna in slaap val...mijn hersenfuncties waren nog net niet helemaal uitgeschakeld...hoor ik de bel gaan. Fuck! Ik spreek mijn prikkelfilter met ferme stem aan: 'Gij zult niet reageren'...
Dingdong!
Nooooo... Nee... Ga weg, waarom nu? Ik ga verder met hard negeren.
DingDong! DingDong!
Ik moet uit bed, maar dat is zeer onwenselijk als ik tussen sluimertoestand en slaap functioneer.
Ik weiger dus ook maar, voor het gemak en voor de liefde voor mijn medemens ;)
Ik blijf liggen, ondertussen begin ik uit mijn sluimertoestand te komen. Maar laat ik het vandaag nou net erg prettig vinden in die toestand. Gelukkig de deurbel hoor ik niet meer. Dan moet ik dus nu weer verder sluimeren. Soort van. Ik begin hard mijn best te doen om in dezelfde toestand te komen als vóór het deurbelincident. Ik voel aan alles dat ik het heel even nodig heb.
'Mam, ik heb honger'
Tuuuuurlijk wil Isa zich precies vandaag gaan manifesteren als een hele grote eter, aangezien ze al ontbijt heeft gehad.
Dat ga ik niet negeren natuurlijk. Mijn moedergevoel klopt op de deur van mijn sluimertoestand. Of ik even wil activeren. Ach wel ja...
Ik ga in mijn spook look naar beneden, schuifel de keuken in en maak snel een broodje. Ondertussen is mijn sluimertoestand veranderd in een soort vermoeidheid die voelt als extra gewicht. Geen goed teken.
Ik schuifel weer naar boven, geef Isa haar brood en plof weer neer. Ik zie aan haar gezicht dat ze ander beleg had verwacht. Ooow noooh.. Ik ga snel liggen: 'mam, ik wilde eigenlijk smeerkaas'.
En ACTIE
En daar knalde de deur van mijn sluimertoestand open. Hatse, en klaar met sluimeren. Maar ik merk gelijk dat mijn hoofd vol met stroop lijkt te zitten. Het resultaat van uit mijn sluimertoestand te zijn gehaald. Ik ben ook gelijk klaar met het bed. Ik ga douchen. Als ik klaar ben, heeft Isa een 'bednest' gemaakt van dekbedden en kussens. Heerlijk kind.
Een stroophoofd of niet, ik besluit dat we samen even op pad gaan. 'Ja jippie leuk mam'. Daar doe ik het voor :)
Een uurtje later gaan wij op pad, naar de speeltuin. Mijn vermoeidheid verdwijnt, de stroop blijft. Ik heb me erbij neergelegd.
In de speeltuin
In de speeltuin hebben we vervolgens samen op de schommel gezeten, op de wipwap en in de zandbak. We hebben een zandkasteel gemaakt incl. eigen watervoorziening. Wat was Isa trots als er andere kinderen kwamen kijken. Ik heb ook nog geprobeerd om in een klimrek in de vorm van een vliegtuig te klimmen, mijn vetpercentage bleek te hoog.. ;) Of het klimrek was gewoon te klein. Ik ga voor het laatste. Ik ben heel benieuwd hoe het eruit zag toen ik half in de cockpit hing, met 1 been op de vleugel terwijl ik me realiseerde dat ik geen kant meer op kon.
Ik besluit even te gaan zitten en vanaf een afstandje kijk ik hoe Isa aan het spelen is. Ze zit met een grote lach op haar gezicht instructies te geven aan een ander meisje...haha that's my girl!
Pure liefde
Ze kijkt op en ziet dat ik kijk. Ze tovert de allermooiste glimlach van de wereld op haar gezicht en zwaait naar me. Ik smelt. Pure liefde... Van hier tot altijd...
Goedemorgen chaos
Vanmorgen om 7uur zat ik op het balkon. Heerlijk! De zon die opkomt, de temperatuur is masterlijk en de stilte ook. Mijn dag kan niet beter beginnen.
En toen liep ik de keuken in. Fuck, dat was ik even vergeten... De chaos is om onpasselijk van te worden. Twijfel... Zal ik wel of zal ik niet... Ik zal niet. Ik pak snel wat ik nodig heb, ondertussen probeer ik de chaos te negeren. Mijn -fuck it- modus staat duidelijk nog aan.
Ernst & Bobby
Terug naar mijn bed! Isa ligt in 'het grote bed' tv te kijken. Ernst Bobby en de rest. Great! Als ik ergens een hekel aan heb, dan zijn het wel die twee mannen. Ernst & Bobby. De slechte verhaallijn en de té domme grappen probeer ik maar te negeren. En dat lukt!
Ik wil namelijk nog even slapen. Ik nestel me in het dekbed, positioneer mijn kussens en heb meer last van mijn dubbelgeklapte wimpers op het kussen dan van Ernst & Bobby. In gedachten prijs ik mijn prikkelfilter. Heel soms werkt het namelijk wel goed. Goed zo Prikkelfiltertje... You can do this!
Sluimertoestand
Mijn kussen voelt zacht en mijn brein begint in sluimertoestand te komen. Ik hou van dat gevoel. Alles gaat langs me heen, ik hoor alles, maar registreer niks. Ik hoef nergens op te reageren en ik zwijmel tussen sluimertoestand en slaap. Op het moment dat ik bijna in slaap val...mijn hersenfuncties waren nog net niet helemaal uitgeschakeld...hoor ik de bel gaan. Fuck! Ik spreek mijn prikkelfilter met ferme stem aan: 'Gij zult niet reageren'...
Dingdong!
Nooooo... Nee... Ga weg, waarom nu? Ik ga verder met hard negeren.
DingDong! DingDong!
Ik moet uit bed, maar dat is zeer onwenselijk als ik tussen sluimertoestand en slaap functioneer.
Ik weiger dus ook maar, voor het gemak en voor de liefde voor mijn medemens ;)
Ik blijf liggen, ondertussen begin ik uit mijn sluimertoestand te komen. Maar laat ik het vandaag nou net erg prettig vinden in die toestand. Gelukkig de deurbel hoor ik niet meer. Dan moet ik dus nu weer verder sluimeren. Soort van. Ik begin hard mijn best te doen om in dezelfde toestand te komen als vóór het deurbelincident. Ik voel aan alles dat ik het heel even nodig heb.
'Mam, ik heb honger'
Tuuuuurlijk wil Isa zich precies vandaag gaan manifesteren als een hele grote eter, aangezien ze al ontbijt heeft gehad.
Dat ga ik niet negeren natuurlijk. Mijn moedergevoel klopt op de deur van mijn sluimertoestand. Of ik even wil activeren. Ach wel ja...
Ik ga in mijn spook look naar beneden, schuifel de keuken in en maak snel een broodje. Ondertussen is mijn sluimertoestand veranderd in een soort vermoeidheid die voelt als extra gewicht. Geen goed teken.
Ik schuifel weer naar boven, geef Isa haar brood en plof weer neer. Ik zie aan haar gezicht dat ze ander beleg had verwacht. Ooow noooh.. Ik ga snel liggen: 'mam, ik wilde eigenlijk smeerkaas'.
En ACTIE
En daar knalde de deur van mijn sluimertoestand open. Hatse, en klaar met sluimeren. Maar ik merk gelijk dat mijn hoofd vol met stroop lijkt te zitten. Het resultaat van uit mijn sluimertoestand te zijn gehaald. Ik ben ook gelijk klaar met het bed. Ik ga douchen. Als ik klaar ben, heeft Isa een 'bednest' gemaakt van dekbedden en kussens. Heerlijk kind.
Een stroophoofd of niet, ik besluit dat we samen even op pad gaan. 'Ja jippie leuk mam'. Daar doe ik het voor :)
Een uurtje later gaan wij op pad, naar de speeltuin. Mijn vermoeidheid verdwijnt, de stroop blijft. Ik heb me erbij neergelegd.
In de speeltuin
In de speeltuin hebben we vervolgens samen op de schommel gezeten, op de wipwap en in de zandbak. We hebben een zandkasteel gemaakt incl. eigen watervoorziening. Wat was Isa trots als er andere kinderen kwamen kijken. Ik heb ook nog geprobeerd om in een klimrek in de vorm van een vliegtuig te klimmen, mijn vetpercentage bleek te hoog.. ;) Of het klimrek was gewoon te klein. Ik ga voor het laatste. Ik ben heel benieuwd hoe het eruit zag toen ik half in de cockpit hing, met 1 been op de vleugel terwijl ik me realiseerde dat ik geen kant meer op kon.
Ik besluit even te gaan zitten en vanaf een afstandje kijk ik hoe Isa aan het spelen is. Ze zit met een grote lach op haar gezicht instructies te geven aan een ander meisje...haha that's my girl!
Pure liefde
Ze kijkt op en ziet dat ik kijk. Ze tovert de allermooiste glimlach van de wereld op haar gezicht en zwaait naar me. Ik smelt. Pure liefde... Van hier tot altijd...
.jpg)