.png){kind=logo}
10 maart
Vandaag verschijnt er weer een leuke blog van Cynthia (31 jaar) op Kindermusthaves! Zij woont samen met haar man Gerrit en hun kids Ruben (3 jaar) en Maxim (1 jaar) in Deventer. Lezen jullie mee?
Van de week hoorde ik sinds lange tijd 'I won't give up' van Jason Mraz weer op de radio. Toen ik zwanger was van Ruben ging mijn hand altijd direct naar mijn buik als ik het hoorde en het was het eerste liedje dat ik voor hem zong.
Toen ik voor de versie in het ziekenhuis bij de gynaecoloog lag en het me zó'n pijn deed dat ik even niet wist waar ik het zoeken moest, zong ik het ook voor Maxim. Oké... én om mijn ademhaling onder controle te houden ;-)
Van de week was ik thuis aan het werk en ik nam even een korte break om van dit mooie liedje te genieten. Ik danste in m'n uppie de kamer door en kreeg er tranen van in mijn ogen. Iedere gek z'n gebrek, zullen we maar zeggen ;-)
Elke avond lezen we Ruben twee boekjes voor. Ruben is gék op de oude Noddie boekjes die mijn tante vroeger altijd aan mij voorlas en die Ruben kreeg toen hij grote broer werd. Een van míjn favoriete boekjes is "Raad eens hoeveel ik van je houd". Hazeltje en grote Haas die samen ontdekken hoeveel ze van elkaar houden.
Vaak als ik naar Ruben en Maxim kijk word ik overvallen door de liefde die ik voor ze heb. De intensiteit en kwetsbaarheid maakt me soms ook bang.
En já hoor, ik ben ook regelmatig boos op één van twee. Of op allebei! Zo heeft Ruben er de laatste tijd een handje van om steeds te zeuren om iets lekkers. Super irritant! Want nee, je mág niet wat lekkers om 7 uur 's ochtends! En néé, om 9 uur óók nog niet! En om over het "ik wíl...!" nog maar niet te spreken. Hoezo, ik wil?! "Mag ik..."
Maxim vindt, net als zijn broer trouwens, boterhamworst heel lekker. Dan staat hij met twee handjes tegen de koelkast aan de slaan en brabbelt hij op vragende toon. Dan weet ik genoeg. Op zich is dát nog schattig. Maar ohwee als junior zijn zin niet krijgt! Hij is momenteel een kleine driftkop. Als we aan tafel zitten en hij mag niet met de mayofles spelen bijvoorbeeld, maait hij met zijn armen om zich heen en het is nog een wonder dat er tot nu toe nog geen etenswaren in de lampen zitten!
Samen zijn ze ook behoorlijk aan elkaar gewaagd. Ze trekken aan elkaar terwijl ze achter elkaar aan rennen. Maxim trekt aan Ruben's haren of pakt speelgoed van hem af en Ruben duwt Maxim ruw van zich af als hij klaar is met 'samen' spelen. Soms hou je je hart vast met die twee.
En dan die momenten dat Ruben naar boven komt lopen als Maxim wakker is geworden. "Ik kom Maxim even een kusje brengen!" En de laatste week mocht Maxim zelfs Ruben z'n tuttel vasthouden toen die van Maxim in de was zat. Nou... en dié zijn heilig hoor! En Maxim die een soort van "Jhuben" zegt als hij Ruben ziet... smelt!
Als ik Maxim naar bed breng zing ik altijd 'slaap kindje slaap' en daarna neurie ik het nog een keertje. Dan blijft het stil en geniet ik van de warmte van mijn kindje in mijn armen. Terwijl hij zijn flesje leegdrinkt zeg ik hem in mijn hoofd hoeveel ik van hem hou, dat ik hoop dat hij een gelukkig mens wordt dat goed is voor anderen. Onbewust geloof ik dat hij me dan 'hoort' :-)
Ruben snapt precies wat ik zeg als we klaar zijn met boekjes lezen. En vaak eindigt dat met "ik hou van jou, helemaal tot aan..." De meest leuke varianten hebben we al voorbij horen komen. Zo hou ik van Ruben helemaal tot aan de maan natuurlijk, maar ook helemaal tot aan De Meern, tot aan Sam&pluk (zijn kdv) en helemaal tot aan de vakantieboerderij in Friesland... en terug! Ruben heeft al helemaal tot achter de struikels (lees: struiken) van mij gehouden, helemaal tot aan Leah (zijn grote nicht) en gister zelfs helemaal tot aan het concentratiebureau (lees: consultatiebureau) én terug!!!
Ja, soms kan ik ze wel achter het behang plakken. Maar oh oh, wat hou ik van ze... helemaal tot aan de maan en terug! En zoals Jason zingt "no I won't give up"!
Een liefdevol weekend!
Van de week hoorde ik sinds lange tijd 'I won't give up' van Jason Mraz weer op de radio. Toen ik zwanger was van Ruben ging mijn hand altijd direct naar mijn buik als ik het hoorde en het was het eerste liedje dat ik voor hem zong.
Toen ik voor de versie in het ziekenhuis bij de gynaecoloog lag en het me zó'n pijn deed dat ik even niet wist waar ik het zoeken moest, zong ik het ook voor Maxim. Oké... én om mijn ademhaling onder controle te houden ;-)
Van de week was ik thuis aan het werk en ik nam even een korte break om van dit mooie liedje te genieten. Ik danste in m'n uppie de kamer door en kreeg er tranen van in mijn ogen. Iedere gek z'n gebrek, zullen we maar zeggen ;-)
Elke avond lezen we Ruben twee boekjes voor. Ruben is gék op de oude Noddie boekjes die mijn tante vroeger altijd aan mij voorlas en die Ruben kreeg toen hij grote broer werd. Een van míjn favoriete boekjes is "Raad eens hoeveel ik van je houd". Hazeltje en grote Haas die samen ontdekken hoeveel ze van elkaar houden.
Vaak als ik naar Ruben en Maxim kijk word ik overvallen door de liefde die ik voor ze heb. De intensiteit en kwetsbaarheid maakt me soms ook bang.
En já hoor, ik ben ook regelmatig boos op één van twee. Of op allebei! Zo heeft Ruben er de laatste tijd een handje van om steeds te zeuren om iets lekkers. Super irritant! Want nee, je mág niet wat lekkers om 7 uur 's ochtends! En néé, om 9 uur óók nog niet! En om over het "ik wíl...!" nog maar niet te spreken. Hoezo, ik wil?! "Mag ik..."
Maxim vindt, net als zijn broer trouwens, boterhamworst heel lekker. Dan staat hij met twee handjes tegen de koelkast aan de slaan en brabbelt hij op vragende toon. Dan weet ik genoeg. Op zich is dát nog schattig. Maar ohwee als junior zijn zin niet krijgt! Hij is momenteel een kleine driftkop. Als we aan tafel zitten en hij mag niet met de mayofles spelen bijvoorbeeld, maait hij met zijn armen om zich heen en het is nog een wonder dat er tot nu toe nog geen etenswaren in de lampen zitten!
Samen zijn ze ook behoorlijk aan elkaar gewaagd. Ze trekken aan elkaar terwijl ze achter elkaar aan rennen. Maxim trekt aan Ruben's haren of pakt speelgoed van hem af en Ruben duwt Maxim ruw van zich af als hij klaar is met 'samen' spelen. Soms hou je je hart vast met die twee.
En dan die momenten dat Ruben naar boven komt lopen als Maxim wakker is geworden. "Ik kom Maxim even een kusje brengen!" En de laatste week mocht Maxim zelfs Ruben z'n tuttel vasthouden toen die van Maxim in de was zat. Nou... en dié zijn heilig hoor! En Maxim die een soort van "Jhuben" zegt als hij Ruben ziet... smelt!
Als ik Maxim naar bed breng zing ik altijd 'slaap kindje slaap' en daarna neurie ik het nog een keertje. Dan blijft het stil en geniet ik van de warmte van mijn kindje in mijn armen. Terwijl hij zijn flesje leegdrinkt zeg ik hem in mijn hoofd hoeveel ik van hem hou, dat ik hoop dat hij een gelukkig mens wordt dat goed is voor anderen. Onbewust geloof ik dat hij me dan 'hoort' :-)
Ruben snapt precies wat ik zeg als we klaar zijn met boekjes lezen. En vaak eindigt dat met "ik hou van jou, helemaal tot aan..." De meest leuke varianten hebben we al voorbij horen komen. Zo hou ik van Ruben helemaal tot aan de maan natuurlijk, maar ook helemaal tot aan De Meern, tot aan Sam&pluk (zijn kdv) en helemaal tot aan de vakantieboerderij in Friesland... en terug! Ruben heeft al helemaal tot achter de struikels (lees: struiken) van mij gehouden, helemaal tot aan Leah (zijn grote nicht) en gister zelfs helemaal tot aan het concentratiebureau (lees: consultatiebureau) én terug!!!
Ja, soms kan ik ze wel achter het behang plakken. Maar oh oh, wat hou ik van ze... helemaal tot aan de maan en terug! En zoals Jason zingt "no I won't give up"!
Een liefdevol weekend!
.jpg)