.png){kind=logo}
18 februari
Diena is 30 jaar, gelukkig getrouwd met Dave en mama van Liv (1,5 jaar). Diena is gek op zingen, tekenen en alles wat met haar dochtertje te maken heeft.
Na het lezen van de blog van Lonneke over de peuterpubertijd van Luca, denk ik dat er op dit gebied toch wel wat verschillen zijn tussen meisjes en jongetjes (als ik kijk naar mijn Liv en Luca). Pittig is het af en toe zeker, dat is hetzelfde ;)
Liv is 1,5 en zit nu zo'n twee maanden in deze fantastische fase, al lijkt het inmiddels wel al twee jaar te duren!
Liv is een pittig, ondernemend en pienter meisje. Maar de laatste tijd is ze zo nu en dan ook een onuitstaanbare diva met sterallures. Eerder noemde ik al het rollen met haar ogen wanneer ik zeg dat ze iets niet mag, maar ik vergat het oorverdovende gekrijs te noemen, het slaan, bijten, knijpen, schoppen en zelfs stampvoeten als ze haar zin niet krijgt.
Nee IS nee!
Maar mevrouw gaat rustig met ons in discussie, hoor!
Zij kent de woorden natuurlijk nog niet, maar er komt met het nodige volume een hoop gebrabbel uit en ze heeft het temperament van een heet pepertje. Alles maait ze van tafel als je 'nee' zegt of ze spuugt alles wat ze op dat moment in haar waffeltje heeft uit, ook erg leuk!
Meiden zijn volgens mij toch iets feller dan jongetjes... Als ik met Liv op de fiets ergens naartoe ga, kan ik net zo goed een tuigje meenemen. Geef je handje maar Liv! Haha, dat lukt zo'n 2x en dan zet ze het op een rennen. Echt alle kanten op...behalve de goede. In de supermarkt staat ze rustig in een peer te happen, trekt alle komkommers uit het mooi geordende kistje, gooit een fles limonade siroop stuk en prikt gaatjes in een zak met zachte witte bollen...die ik dan ook maar moet afrekenen.
Eenmaal na een halve work-out weer buiten, moet ik Liv weer in het fietsstoeltje zien te krijgen. Tja, dat kan ik op mijn buik schrijven als het aan Liv ligt. Toch moest ze erin, de hele straat genoot mee uiteraard.
Blozend reed ik weg.
Ik ga elke dag even met haar op pad, maar soms is dat dan ook écht nodig!
Liv trekt alles overhoop in huis en heeft de concentratie van een hazelnootje, dus speelt niet even zoetjes alleen, niet eens 5 minuten! Vanaf het moment dat zij uit bed komt totdat zij haar oogjes weer sluit, is Liv bezig om te kijken wat voor leuke trucs ze kan uithalen. Schoonmaken wanneer zij niet onder zeil is, is haast onmogelijk, tenzij ze mag helpen. Liv kan van heeeel stout naar vreselijk lief gaan....binnen no time.
Onze arme poesjes moeten het soms ook ontgelden. Pluizige staartjes zijn niet veilig! Stiekem moet ik vaak hysterisch om haar lachen. Hoe komt ze erop om dit te doen, denk ik dan. Gelukkig is ze sinds de peuterpubertijd ook knuffeliger.
Die momenten, daar smelt ik van en mogen eeuwig duren! Dan vergeet ik al die momenten dat ik tot 10 uhhh 30 heb moeten tellen ;) Mijn lieve stouterd! Ze wordt een prachtig, lief en eigenzinnig persoontje, dat weet ik zeker!
Na het lezen van de blog van Lonneke over de peuterpubertijd van Luca, denk ik dat er op dit gebied toch wel wat verschillen zijn tussen meisjes en jongetjes (als ik kijk naar mijn Liv en Luca). Pittig is het af en toe zeker, dat is hetzelfde ;)
Liv is 1,5 en zit nu zo'n twee maanden in deze fantastische fase, al lijkt het inmiddels wel al twee jaar te duren!
Liv is een pittig, ondernemend en pienter meisje. Maar de laatste tijd is ze zo nu en dan ook een onuitstaanbare diva met sterallures. Eerder noemde ik al het rollen met haar ogen wanneer ik zeg dat ze iets niet mag, maar ik vergat het oorverdovende gekrijs te noemen, het slaan, bijten, knijpen, schoppen en zelfs stampvoeten als ze haar zin niet krijgt.
Nee IS nee!
Maar mevrouw gaat rustig met ons in discussie, hoor!
Zij kent de woorden natuurlijk nog niet, maar er komt met het nodige volume een hoop gebrabbel uit en ze heeft het temperament van een heet pepertje. Alles maait ze van tafel als je 'nee' zegt of ze spuugt alles wat ze op dat moment in haar waffeltje heeft uit, ook erg leuk!
Meiden zijn volgens mij toch iets feller dan jongetjes... Als ik met Liv op de fiets ergens naartoe ga, kan ik net zo goed een tuigje meenemen. Geef je handje maar Liv! Haha, dat lukt zo'n 2x en dan zet ze het op een rennen. Echt alle kanten op...behalve de goede. In de supermarkt staat ze rustig in een peer te happen, trekt alle komkommers uit het mooi geordende kistje, gooit een fles limonade siroop stuk en prikt gaatjes in een zak met zachte witte bollen...die ik dan ook maar moet afrekenen.
Eenmaal na een halve work-out weer buiten, moet ik Liv weer in het fietsstoeltje zien te krijgen. Tja, dat kan ik op mijn buik schrijven als het aan Liv ligt. Toch moest ze erin, de hele straat genoot mee uiteraard.
Blozend reed ik weg.
Ik ga elke dag even met haar op pad, maar soms is dat dan ook écht nodig!
Liv trekt alles overhoop in huis en heeft de concentratie van een hazelnootje, dus speelt niet even zoetjes alleen, niet eens 5 minuten! Vanaf het moment dat zij uit bed komt totdat zij haar oogjes weer sluit, is Liv bezig om te kijken wat voor leuke trucs ze kan uithalen. Schoonmaken wanneer zij niet onder zeil is, is haast onmogelijk, tenzij ze mag helpen. Liv kan van heeeel stout naar vreselijk lief gaan....binnen no time.
Onze arme poesjes moeten het soms ook ontgelden. Pluizige staartjes zijn niet veilig! Stiekem moet ik vaak hysterisch om haar lachen. Hoe komt ze erop om dit te doen, denk ik dan. Gelukkig is ze sinds de peuterpubertijd ook knuffeliger.
Die momenten, daar smelt ik van en mogen eeuwig duren! Dan vergeet ik al die momenten dat ik tot 10 uhhh 30 heb moeten tellen ;) Mijn lieve stouterd! Ze wordt een prachtig, lief en eigenzinnig persoontje, dat weet ik zeker!
.jpg)