Kindermusthaves

BLOG: het o zo belangrijke middagslaapje

BLOG: het o zo belangrijke middagslaapje
09 september Ik ben Lonneke, 30 jaar, samenwonend met Mark en ons zoontje Luca (21 maanden) in Den Haag. Wekelijks geef ik een update over mijn leven als mama en alles wat daarbij komt kijken. 

Je beseft pas hoe belangrijk en heerlijk het middagslaapje is….zodra hij zomaar ineens, heel abrupt, kei-hard wordt geweigerd.
 
Het middagslaapje is een gewoonte, daar reken je als mama op en die staat in je 'planning' van de dag opgenomen. Wij moeders kijken daar stiekem altijd wel een beetje naar uit, even lekker wat tijd voor jezelf, je lijstje afwerken en gauw het slagveld dat woonkamer heet herstellen. Het middagslaapje ging altijd zonder slag of stoot, Luca hoefde zijn matrasje maar aan te raken en sliep...soms 1 uur, soms 1,5 en ook regelmatig 2,5. Zodra mijn kleine schat dan lag, sprintte ik naar beneden om de lunchtafel op te ruimen, speelgoed in de manden, doekje overal overheen, beetje strijken. En als het middagslaapje dan onder de toppers der slaapjes viel, had ik daarna zelfs nog even tijd om lekker met een cappuccino op de bank ploffen met de kek mama o.i.d. of om mijn blog in alle rust schrijven. Wat een luxe! Daarna vind ik het altijd heerlijk als hij weer wakker wordt. Dan is de kleine lekker uitgerust en vrolijk en kunnen we nog even gezellige dingen gaan doen voordat papa weer thuis komt. 
 
Maar uit het niets wilde mijn zoon gister niet toegeven aan zijn moeheid. Met grote bruine ogen en veel drukte bleef hij roepen ‘Mama, ik wil uit’! Ondertussen was beneden duidelijk te horen dat speen en knuffel met veel kracht tegen de slaapkamer deur werden gegooid (zal mijn kind later misschien de nieuwe keeper van het Nederlands elftal worden? Je weet het maar nooit natuurlijk) en aangezien Luca niet gaat slapen zonder speen, weet hij dondersgoed dat zijn mama gewoon weer naar boven toeloopt. Uiteraard geef ik mij niet zomaar gewonnen en dus herhaalde dit scenario zich een stuk of 9 keer. Elke keer als ik boven kwam, trof ik een ondeugend kijkend jongetje aan en ik wist ‘ik word zoooo hard in de maling genomen’. Een ander trucje van mijn deugniet is om ‘au’ te gaan roepen. Dan komt deze bezorgde moeder uiteraard direct checken wat er aan de hand is. Niks natuurlijk! Wijzend naar zijn kleine teen, dacht hij vast en zeker bij zichzelf ‘yessss, die mama van mij trapt er weer in’. Uiteindelijk gaf ik het op, het kwam nu wel erg dicht op zijn avond bedtijd. Toen de kleine man om 18.30 uur (!) sliep die avond, hebben we er nog heel hard om moeten lachen. Om ons heerlijke mannetje, die over een paar maanden alweer 2 jaar wordt. Wat veel te hard gaat, maar ook elke dag weer leuker wordt, terwijl ik denk dat dat niet mogelijk is. 
 
We gaan het morgen opnieuw proberen. Middagslaapje kom asjeblieft gewoon weer terug, deze mama kan je echt nog niet missen! 


Dit zijn voor mij de musthaves van de week. Echt te leuk gewoon!


Luca zit nog steeds in de kusjes fase ;-) SMELT!!!


Dagje naar Toverland geweest, echt leuk om naartoe te gaan met kinderen van alle leeftijden!



Mijn favo boys setje van deze week!


Lekker veel gespeeld afgelopen week in Limburg.