Kindermusthaves

Blog: Leugentjes om bestwil!

Blog: Leugentjes om bestwil!
10 maart Liv en ik liggen al een half uur op onze buik op de vloer, we zoeken haar speen. Bloedserieus speuren we alles af (terwijl ik in werkelijkheid de speen in mijn achterzak heb zitten). Ze is hem verloren met opstaan vanmorgen. 

Oke, ik geef het toe. Ik maak me als moeder zo nu en dan schuldig aan het vertellen van wat leugentjes om bestwil. Gewoon de waarheid een klein tikkeltje verdraaien. 

Liv sliep alleen nog maar met die speen, maar inmiddels vind ik dat ze een leeftijd heeft bereikt waarop het beter is om te stoppen met die kwijlbonk. Ze zegt dat ze hem echt niet kan vinden en ik heb natuurlijk mijn uiterste best gedaan om heel hard mee te zoeken. Er zit niets anders op dan zonder speen haar middagdutje te doen. Ik was dat ding al een tijdje spuugzat, dus mooi moment om er op in te haken. Ontaarde moeder... 

De volgende dag breng ik Liv naar de peuterspeelzaal, ze wil niet dat ik wegga. Ik kan je vertellen: heeeel veel moeders gaan ineens boodschappen doen! Gelukkig stelt dit leugentje om bestwil haar altijd gerust en laat ik haar met een gerust hart achter. Ook verdoezel ik soms groente die ze niet graag lust of ik geef het een ander naampje, dan eet ze het vaak gewoon lekker op. Maar ook dingen als zeggen dat het vriendje van je kind niet thuis is en dus niet kan komen spelen (omdat je er gewoon even geen zin in hebt), dat bepaalt snoepgoed op is, terwijl er een hele berg in de kast ligt (omdat ze er anders nog een uur over blijven doorvragen) en dat we de eendjes niet kunnen voeren, want die zijn binnen gebleven door de kou (omdat je gewoon even niet weer op pad wilt). 

Soms is het beter om een mooi toneelstukje op te voeren. Elke moeder doet dit weleens, toch? 

Ik moest deze week bijvoorbeeld naar de dokter omdat ik een knobbel in mijn borst ontdekte. Liv ging mee naar de dokter en vond dat erg spannend, ze is sowieso erg beschermend als het om mij gaat. Ik ging ongemakkelijk op de tafel liggen bij de dokter.

"Nee, mama" en ze ging voor mij staan.
"Kijk mij eens aan Liv, mama is niet bang". "De dokter gaat alleen even kijken".
"Mama is niet verdrietig", zegt Liv.
"Nee, mama is niet verdrietig", zei ik terug.
"Mama is niet bang"...en ik loog weer.


Liv heeft er niets aan om een verdrietige, bange mama te zien. Het is vast een cyste of ontstoken klier, iets onschuldigs. 
Ik hoop dat als ik de uitslag heb, dat ik geen leugentje om bestwil hoef te vertellen...

Het borstonderzoek was afgelopen dinsdag en ik ging alleen. 
Mama ging even een 'boodschap' doen. Weer een leugen...

Ik was hartstikke gespannen, gelukkig kreeg ik meteen de uitslag tijdens de echo.
Het zag er allemaal heel goed uit, het bleek een ontstoken lymfeklier. Gelukkig maar een stom ontstoken kliertje!

Eenmaal thuis kon ik het goede nieuws vertellen en dit keer geen leugentje om bestwil : ik ben gezond! We hebben de dag afgesloten met een gezellig dagje weg met z'n drieën.
Genieten!!