.png){kind=logo}
11 december
Ze slaapt, goddank! Praise the lord!
Als een tazzmanian devil vlieg ik naar de keuken, schil de aardappelen, schrap de wortelen, zet de badkamer in een sopje en neem een aanloop en stort op mijn bed neer.
Ik ben totaal op!
Vorige week werd Liv ziek en sindsdien is het erger geworden.
Na de huisarts en de huisartsenpost bleek dat Liv keelontsteking had, een infectie en ontstoken oortjes. Ze is ook nog eens vreselijk verkouden en dus heel erg benauwd.
De halve apotheek staat hier in huis, mijn arme popje heeft het echt te pakken.
Bedje omhoog, ui naast haar bedje. Ik smeer mij gek met Luuf, haal alle mogelijke trucjes uit om haar de antibiotica te laten nemen en de neusspray is ook een hels gevecht.
In de nacht loop ik heen en weer, ze hoest zich suf en het slijm en snot zit over haar hele gezichtje.
Ze huilt met wat tussenpozen de hele dag door en het gaat door merg en been.
Wie verzint dit?!
Een week verder jank ik op een gegeven moment heerlijk mee.
Ze klampt zich stevig vast aan mij als een aapje en wilt niet meer loslaten.
O o o, ik wil jou zo graag beter maken liefje, zeg ik.
Ik mis je vrolijke koppie, je schaterlach.
Natuurlijk gaat dit over, maar op het moment duurt dit een eeuwigheid.
Elke dag is te lang als je kleintje zo ziek is, bah!
Drinken en eten is een crime, ze wil niks.
Wanneer ze een paar slokjes neemt, loop ik zowat de polonaise door het huis.
Vandaag komt oma even langs, het is eigenlijk haar dag, ik heb mijn werk afgebeld. Liv is nog te ziek.
Ik ga even een boodschap doen ( lees shoppen voor mijn arme meisje) en even de frisse lucht in.
We eten gezellig samen en Liv vergeet even dat ze ziek is. Heerlijk even afleiding en twee extra handjes.
Later zit oma te spetteren met onze boef in badje en ligt ze erna heerlijk te dromen in haar bedje.
Morgen weer een nieuwe dag en hopelijk iets beter!
Straks lachen we erom ;-), nu nog even niet, haha. Volgende keer weer een vrolijk blog :).
Als een tazzmanian devil vlieg ik naar de keuken, schil de aardappelen, schrap de wortelen, zet de badkamer in een sopje en neem een aanloop en stort op mijn bed neer.
Ik ben totaal op!
Vorige week werd Liv ziek en sindsdien is het erger geworden.
Na de huisarts en de huisartsenpost bleek dat Liv keelontsteking had, een infectie en ontstoken oortjes. Ze is ook nog eens vreselijk verkouden en dus heel erg benauwd.
De halve apotheek staat hier in huis, mijn arme popje heeft het echt te pakken.
Bedje omhoog, ui naast haar bedje. Ik smeer mij gek met Luuf, haal alle mogelijke trucjes uit om haar de antibiotica te laten nemen en de neusspray is ook een hels gevecht.
In de nacht loop ik heen en weer, ze hoest zich suf en het slijm en snot zit over haar hele gezichtje.
Ze huilt met wat tussenpozen de hele dag door en het gaat door merg en been.
Wie verzint dit?!
Een week verder jank ik op een gegeven moment heerlijk mee.
Ze klampt zich stevig vast aan mij als een aapje en wilt niet meer loslaten.
O o o, ik wil jou zo graag beter maken liefje, zeg ik.
Ik mis je vrolijke koppie, je schaterlach.
Natuurlijk gaat dit over, maar op het moment duurt dit een eeuwigheid.
Elke dag is te lang als je kleintje zo ziek is, bah!
Drinken en eten is een crime, ze wil niks.
Wanneer ze een paar slokjes neemt, loop ik zowat de polonaise door het huis.
Vandaag komt oma even langs, het is eigenlijk haar dag, ik heb mijn werk afgebeld. Liv is nog te ziek.
Ik ga even een boodschap doen ( lees shoppen voor mijn arme meisje) en even de frisse lucht in.
We eten gezellig samen en Liv vergeet even dat ze ziek is. Heerlijk even afleiding en twee extra handjes.
Later zit oma te spetteren met onze boef in badje en ligt ze erna heerlijk te dromen in haar bedje.
Morgen weer een nieuwe dag en hopelijk iets beter!
Straks lachen we erom ;-), nu nog even niet, haha. Volgende keer weer een vrolijk blog :).
.jpg)