.png){kind=logo}
09 december
Vandaag verschijnt er weer een leuke blog van Cynthia (31 jaar) op Kindermusthaves! Zij woont samen met haar man Gerrit en hun kids Ruben (4 jaar) en Maxim (1,5 jaar) in Deventer. Lezen jullie mee?
GELUKKIG HEBBEN WE DE PAPA'S NOG
"You take my breath away.... [hoesten, hoesten]" Gerrit moet lachen. Oké, 98% komt door die stomme vervelende longontsteking waar ik al te lang door plat lig, maar grapjes maken kan altijd denk ik! Gerrit is gezellig bij me komen liggen om samen tv te kijken.
Eigenlijk kun je als mama niet ziek zijn. Ja, een keer hoofdpijn, een keelontsteking of klein griepje gaan nog wel. Maar écht plat liggen kan eigenlijk niet. Of toch wel?
De afgelopen periode was ik er belabberd aan toe. Wist ik veel! Ik dacht "paar dagen en dan ben ik er wel weer", maar zo schijnt dat niet te werken met een longontsteking. En dan begint dus meteen een soort 'loslatingsproces' (geloof niet dat dit een echt Nederlands woord is overigens, haha!). Maar je moet wel! En weet je... eigenlijk moet elke mama dat gewoon eens doen!
Want ondanks dat ik Ruben wel erg vaak in dezelfde trui zag die eerste week, Gerrit zorgde perfect voor de jongens! Hij ging lekker met ze eten (alle p's zijn weer voorbij gekomen!), deed ze in bad, bracht ze naar bed, regelde dat mijn moeder of schoonmoeder hier waren om de kids naar school te brengen en om op te passen... hij haalde fruit en lekkere dingen voor mij, draaide wasjes (die onze moeders vervolgens konden wegstrijken)... belde de huisarts en maakte ruzie met zijn assistente, omdat ze niet echt doorhad hoe slecht ik er aan toe was... Weet je, eigenlijk had Gerrit alles onder controle! En toen ik me langzaam aan weer begon te bemoeien met de kleren van de jongens, of Ruben wel twee bolletjes en zijn beide bekers mee naar school had... toen besefte ik dat wij mama's die lieve papa's gewoon wat vaker hun gang moeten laten gaan!
Want ook al had Ruben drie dagen dezelfde trui aan en durfde manlief (onder het mom van "hij is toch nog niet vies!") de vierde dag ook nog wel aan... Ruben was vrolijk, Maxim was vrolijk... ze kwamen lekker bij me liggen als ze aan het eind van de dag weer thuis kwamen, vonden het beide prima dat papa even alles deed... dus hé, dit houden we erin!!
En mijn tip? ... Loslaten moeders! Want gelukkig hebben we de papa's nog! (En voor alle mama's die het écht zonder papa's moeten doen... vraag vrienden en familie af en toe eens om hulp! Dat is niet erg en sterkt jou als mama!)
Fijn weekend! Eens kijken of papa het Sinterklaasfeest ook overleefd zonder alle bemoeienissen van deze mama! ;-)
GELUKKIG HEBBEN WE DE PAPA'S NOG
"You take my breath away.... [hoesten, hoesten]" Gerrit moet lachen. Oké, 98% komt door die stomme vervelende longontsteking waar ik al te lang door plat lig, maar grapjes maken kan altijd denk ik! Gerrit is gezellig bij me komen liggen om samen tv te kijken.
Eigenlijk kun je als mama niet ziek zijn. Ja, een keer hoofdpijn, een keelontsteking of klein griepje gaan nog wel. Maar écht plat liggen kan eigenlijk niet. Of toch wel?
De afgelopen periode was ik er belabberd aan toe. Wist ik veel! Ik dacht "paar dagen en dan ben ik er wel weer", maar zo schijnt dat niet te werken met een longontsteking. En dan begint dus meteen een soort 'loslatingsproces' (geloof niet dat dit een echt Nederlands woord is overigens, haha!). Maar je moet wel! En weet je... eigenlijk moet elke mama dat gewoon eens doen!
Want ondanks dat ik Ruben wel erg vaak in dezelfde trui zag die eerste week, Gerrit zorgde perfect voor de jongens! Hij ging lekker met ze eten (alle p's zijn weer voorbij gekomen!), deed ze in bad, bracht ze naar bed, regelde dat mijn moeder of schoonmoeder hier waren om de kids naar school te brengen en om op te passen... hij haalde fruit en lekkere dingen voor mij, draaide wasjes (die onze moeders vervolgens konden wegstrijken)... belde de huisarts en maakte ruzie met zijn assistente, omdat ze niet echt doorhad hoe slecht ik er aan toe was... Weet je, eigenlijk had Gerrit alles onder controle! En toen ik me langzaam aan weer begon te bemoeien met de kleren van de jongens, of Ruben wel twee bolletjes en zijn beide bekers mee naar school had... toen besefte ik dat wij mama's die lieve papa's gewoon wat vaker hun gang moeten laten gaan!
Want ook al had Ruben drie dagen dezelfde trui aan en durfde manlief (onder het mom van "hij is toch nog niet vies!") de vierde dag ook nog wel aan... Ruben was vrolijk, Maxim was vrolijk... ze kwamen lekker bij me liggen als ze aan het eind van de dag weer thuis kwamen, vonden het beide prima dat papa even alles deed... dus hé, dit houden we erin!!
En mijn tip? ... Loslaten moeders! Want gelukkig hebben we de papa's nog! (En voor alle mama's die het écht zonder papa's moeten doen... vraag vrienden en familie af en toe eens om hulp! Dat is niet erg en sterkt jou als mama!)
Fijn weekend! Eens kijken of papa het Sinterklaasfeest ook overleefd zonder alle bemoeienissen van deze mama! ;-)
.jpg)
