.png){kind=logo}
21 mei
Met een vrouw die net als ik een baan heeft in de ploegendienst, kan je er 's morgens als vader weleens alleen voor staan. In het weekend is dat niet zo'n probleem. Maar doordeweeks, wanneer de kinderen naar school moeten, kan het soms een hele uitdaging zijn om de kids op tijd in die auto te krijgen. Om nu een helder beeld te schetsen van dit terugkerend ritueel, zal ik een doorsnee ochtend proberen te beschrijven.
Roos is 6, wassen en aankleden kan zij al prima zelf. Ik zeg er even bij dat mijn vrouw de avond ervoor alles al heeft klaargelegd. Om nou niet helemaal in details te treden, het komt erop neer dat kleding uitzoeken niet echt mijn ding is.
Isa, mijn andere dochter is 9. Die is weer een stapje verder. Ook zij kan zichzelf al wassen en aankleden én ze kan zelf haar broodje smeren. Dus dat doet zij dan ook. Dit gaat gepaard met heel veel pindakaas en nog veel meer gestampte muisjes. Ook voor haar zusje is ze niet te beroerd een broodje te smeren. Nu met heel veel boter en nog veel meer Nutella. Oh ja en ook voor haar broer! En weer met heel veel...ach laat ook maar. Ik neem aan dat je ongeveer kunt inschatten hoe het aanrecht eruitziet?
Oh en voordat je de tel inmiddels bent kwijtgeraakt, ik heb dus drie kinderen.
Maar goed, mijn zoon Daan is 11 jaar en heeft de handleiding; "hoe word ik een irritante puber?" al uitstekend onder de knie. Opstandigheid, stemmingswisselingen of het "ik-zit-nog-maar-net-op-mijn-tablet" excuus. Ze komen allemaal voorbij. Ik noem hier nog maar een klein scala aan voorbeelden, maar ik kan nog wel een paar uur doorgaan. Zucht.
Enfin, na het broodje eten moeten ze hun tandenpoetsen. Aan de meiden hoef ik het eigenlijk nooit te vragen, die zetten keurig hun bordje in de keuken en lopen naar boven naar de badkamer. Eén voor één! Dat dan weer wel, anders wordt de badkamer afgebroken.
Daan daarentegen, die moet er eerst drie keer aan herinnerd worden dat de badkamer boven is. Vanaf de bank naar de kamerdeur heeft hij al vier keer gezucht van vermoeidheid en drie keer gerold met zijn ogen.
Als hij beneden komt zitten de meiden al met hun jas en schoenen aan klaar op de bank. Wanneer hij gaat zitten om zijn schoenen aan te doen staart hij eerst naar de televisie. Met zijn schoenen in de hand kijkt hij bewegingsloos naar een tekenfilm. Als ik niks zeg zit hij vanavond nog steeds in dezelfde positie, dus ik probeer zo vriendelijk mogelijk te vragen of hij zijn schoenen wil aan doen. Het is dan inmiddels 8:15 uur en ze moeten om 8:30 uur op school zijn.
Voordat we in de auto stappen wordt er eerst nog uitvoerig gediscussieerd wie er op de heenweg voorin zit en op de terugweg. En over wie er op de achterbank links of rechts zit en vice versa. Nu rol ik even met mijn ogen en ik zeg daarbij dat het nu 8:20 uur is en mijn bloeddruk aardig is opgelopen. Wanneer onderweg alles mee zou zitten en dan geef ik de stoplichten en de spoorbomen als voorbeeld, is het ongeveer 10 minuten rijden. Om 8:28 uur komen we aan bij school. Terwijl Daan nog zwaait voordat hij naar binnen gaat, gaat het uurwerk in mijn auto van 8:29 naar 8:30 uur. Yes weer gelukt!
Roos is 6, wassen en aankleden kan zij al prima zelf. Ik zeg er even bij dat mijn vrouw de avond ervoor alles al heeft klaargelegd. Om nou niet helemaal in details te treden, het komt erop neer dat kleding uitzoeken niet echt mijn ding is.
Isa, mijn andere dochter is 9. Die is weer een stapje verder. Ook zij kan zichzelf al wassen en aankleden én ze kan zelf haar broodje smeren. Dus dat doet zij dan ook. Dit gaat gepaard met heel veel pindakaas en nog veel meer gestampte muisjes. Ook voor haar zusje is ze niet te beroerd een broodje te smeren. Nu met heel veel boter en nog veel meer Nutella. Oh ja en ook voor haar broer! En weer met heel veel...ach laat ook maar. Ik neem aan dat je ongeveer kunt inschatten hoe het aanrecht eruitziet?
Oh en voordat je de tel inmiddels bent kwijtgeraakt, ik heb dus drie kinderen.
Maar goed, mijn zoon Daan is 11 jaar en heeft de handleiding; "hoe word ik een irritante puber?" al uitstekend onder de knie. Opstandigheid, stemmingswisselingen of het "ik-zit-nog-maar-net-op-mijn-tablet" excuus. Ze komen allemaal voorbij. Ik noem hier nog maar een klein scala aan voorbeelden, maar ik kan nog wel een paar uur doorgaan. Zucht.
Enfin, na het broodje eten moeten ze hun tandenpoetsen. Aan de meiden hoef ik het eigenlijk nooit te vragen, die zetten keurig hun bordje in de keuken en lopen naar boven naar de badkamer. Eén voor één! Dat dan weer wel, anders wordt de badkamer afgebroken.
Daan daarentegen, die moet er eerst drie keer aan herinnerd worden dat de badkamer boven is. Vanaf de bank naar de kamerdeur heeft hij al vier keer gezucht van vermoeidheid en drie keer gerold met zijn ogen.
Als hij beneden komt zitten de meiden al met hun jas en schoenen aan klaar op de bank. Wanneer hij gaat zitten om zijn schoenen aan te doen staart hij eerst naar de televisie. Met zijn schoenen in de hand kijkt hij bewegingsloos naar een tekenfilm. Als ik niks zeg zit hij vanavond nog steeds in dezelfde positie, dus ik probeer zo vriendelijk mogelijk te vragen of hij zijn schoenen wil aan doen. Het is dan inmiddels 8:15 uur en ze moeten om 8:30 uur op school zijn.
Voordat we in de auto stappen wordt er eerst nog uitvoerig gediscussieerd wie er op de heenweg voorin zit en op de terugweg. En over wie er op de achterbank links of rechts zit en vice versa. Nu rol ik even met mijn ogen en ik zeg daarbij dat het nu 8:20 uur is en mijn bloeddruk aardig is opgelopen. Wanneer onderweg alles mee zou zitten en dan geef ik de stoplichten en de spoorbomen als voorbeeld, is het ongeveer 10 minuten rijden. Om 8:28 uur komen we aan bij school. Terwijl Daan nog zwaait voordat hij naar binnen gaat, gaat het uurwerk in mijn auto van 8:29 naar 8:30 uur. Yes weer gelukt!
.jpg)
