.png){kind=logo}
04 juli
Ruben heeft het een beetje moeilijk de laatste tijd. Hij is snel boos, accepteert geen "nee" en heeft soms last van groeipijn. Ja... het leven van een kleuter gaat niet over rozen.
Want ja, een kleuter is hij nu sinds vorige week. 4 is hij geworden en oh oh, wat vond hij dat spannend! Hij was onrustig, nukkig en luisterde slecht. Het is ook niet niks om 4 te worden! ;-)
Als mama van een kleuter to be zit er vooraf niets anders op dan de fotoboeken van de eerste jaren er weer eens bij te pakken. Onder het genot van de melancholische muziek van Il Divo, keek ik naar de foto's vanaf mijn zwangerschap tot nu. Mijn eerste kindje, dat kwam na een lange en zware bevalling. Mijn eerste kindje dat ik nog mocht delen met
de liefde van mijn oma en opa. Wát waren ze gék op dat kleine aapje. Soms kan ik het gewoon nog steeds niet geloven dat hij míjn kindje is... mijn zoon!!
Een zoon die lekker zelfverzekerd met iedereen praat die hij tegen komt. Of het nou in de supermarkt is, op de fiets of hier in Center Parcs.
We zijn even een midweekje in een Center Parcs huisje. Er even lekker tussen uit met z'n viertjes. Ruben en Maxim waren helemaal hyper toen we in het huisje binnen kwamen. Haha! Heerlijk, dat enthousiasme van die kids! Ruben maakte meteen vriendjes met de kindjes bij het indoor speeltuintje. Van piraatje tot haaien vangen... hij regelde het allemaal wel! Maxim scharrelde er lekker tussendoor en deed alles na wat zijn grote broer deed. Ook hij ontwikkelt zich als een zelfverzekerd jongetje :-).
In het zwembad zijn ze letterlijk als een vis in het water. En ook al durft Ruben niet van de glijbaan, hij wil niets liever dan in het water spelen en dobberen. Maxim vindt het heerlijk om als een zeester tegen je aangeplakt te hangen. Als hij opgedroogd is en zijn temperatuur weer onder controle heeft, wil hij meteen weer het water in. Na een paar uurtjes in de warmte van het subtropisch zwembad zijn we stiekem allemaal moe.
Samen met Maxim geef ik lekker toe aan die vermoeidheid. We tukken heerlijk en Ruben en zijn papa spelen in de indoor speeltuin of teuten wat in het huisje.
Het is heerlijk om er samen even uit te zijn en ik vraag me af wat maakt dat je het gevoel hebt dat even niets "moet". Want ook hier "moeten" we eten, slapen en maken we plezier. Dat is niet anders dan thuis. Ook hier "moeten" we tanden poetsen en poepluiers verschonen. Wat is dat dan toch met vakantie? Ik ga proberen dat gevoel te begrijpen, zodat ik het vast kan houden.
Straks gaan we weer naar huis. Alles is lekker schoon als we terug komen, want onze engel is van de week gelukkig weer geweest. We zijn zó blij met haar dat Gerrit van de week nog tegen me zei dat ze nooit met pensioen mag! Haha! Dus we gaan terug naar ons fijne huis, ons thuis... een thuis waar we gaan proberen dit vakantiegevoel vast te houden!!! Want met een dreumes én een kleuter, is het één grote ontdekking met elkaar. Maar is dát eigenlijk ook niet zo op vakantie? Samen ontdekken... gewoon go with the flow en wel zien hoe alles verloopt?!
Fijne week allemaal!
Want ja, een kleuter is hij nu sinds vorige week. 4 is hij geworden en oh oh, wat vond hij dat spannend! Hij was onrustig, nukkig en luisterde slecht. Het is ook niet niks om 4 te worden! ;-)
Als mama van een kleuter to be zit er vooraf niets anders op dan de fotoboeken van de eerste jaren er weer eens bij te pakken. Onder het genot van de melancholische muziek van Il Divo, keek ik naar de foto's vanaf mijn zwangerschap tot nu. Mijn eerste kindje, dat kwam na een lange en zware bevalling. Mijn eerste kindje dat ik nog mocht delen met
de liefde van mijn oma en opa. Wát waren ze gék op dat kleine aapje. Soms kan ik het gewoon nog steeds niet geloven dat hij míjn kindje is... mijn zoon!!
Een zoon die lekker zelfverzekerd met iedereen praat die hij tegen komt. Of het nou in de supermarkt is, op de fiets of hier in Center Parcs.
We zijn even een midweekje in een Center Parcs huisje. Er even lekker tussen uit met z'n viertjes. Ruben en Maxim waren helemaal hyper toen we in het huisje binnen kwamen. Haha! Heerlijk, dat enthousiasme van die kids! Ruben maakte meteen vriendjes met de kindjes bij het indoor speeltuintje. Van piraatje tot haaien vangen... hij regelde het allemaal wel! Maxim scharrelde er lekker tussendoor en deed alles na wat zijn grote broer deed. Ook hij ontwikkelt zich als een zelfverzekerd jongetje :-).
In het zwembad zijn ze letterlijk als een vis in het water. En ook al durft Ruben niet van de glijbaan, hij wil niets liever dan in het water spelen en dobberen. Maxim vindt het heerlijk om als een zeester tegen je aangeplakt te hangen. Als hij opgedroogd is en zijn temperatuur weer onder controle heeft, wil hij meteen weer het water in. Na een paar uurtjes in de warmte van het subtropisch zwembad zijn we stiekem allemaal moe.
Samen met Maxim geef ik lekker toe aan die vermoeidheid. We tukken heerlijk en Ruben en zijn papa spelen in de indoor speeltuin of teuten wat in het huisje.
Het is heerlijk om er samen even uit te zijn en ik vraag me af wat maakt dat je het gevoel hebt dat even niets "moet". Want ook hier "moeten" we eten, slapen en maken we plezier. Dat is niet anders dan thuis. Ook hier "moeten" we tanden poetsen en poepluiers verschonen. Wat is dat dan toch met vakantie? Ik ga proberen dat gevoel te begrijpen, zodat ik het vast kan houden.
Straks gaan we weer naar huis. Alles is lekker schoon als we terug komen, want onze engel is van de week gelukkig weer geweest. We zijn zó blij met haar dat Gerrit van de week nog tegen me zei dat ze nooit met pensioen mag! Haha! Dus we gaan terug naar ons fijne huis, ons thuis... een thuis waar we gaan proberen dit vakantiegevoel vast te houden!!! Want met een dreumes én een kleuter, is het één grote ontdekking met elkaar. Maar is dát eigenlijk ook niet zo op vakantie? Samen ontdekken... gewoon go with the flow en wel zien hoe alles verloopt?!
Fijne week allemaal!
.jpg)
