Kindermusthaves

BLOG: kids love to play!

BLOG: kids love to play!
29 juli Ik ben Lonneke, 30 jaar, samenwonend met Mark en ons zoontje Luca van 1,5 in Den Haag. Wekelijks geef ik een update over mijn leven als mama en alles wat daarbij komt kijken. 

Ik kom vaak met Luca op plaatsen waar veel andere kindjes zijn en het valt mij op dat  kinderen elkaar al op jonge leeftijd dwars kunnen zitten. Luca is nu ruim 1,5 en vrij ondernemend aangelegd. Jongere kindjes vindt hij lief, hij duwt elke baby zijn speen in de mond en aait over hun hoofdje, maar dan is zijn aandacht voor de baby’s wel weer verslapt. Interessanter vindt hij de ‘grote’ kinderen die hij tegenkomt in speeltuintjes en op het strand enzo. Daar wil hij graag mee ‘spelen’. Echt spelen is het nog niet op zijn leeftijd, meer speelgoed ‘lenen’, beetje brabbelen naar de kinderen en veel achter ze aanlopen en bij ze zitten. Vooral het speelgoed lenen gaat op deze leeftijd niet altijd goed. Maar hoeveel speelgoed ik ook meeneem, dat van andere kindjes is altijd net wat leuker ;-)

Een ander voorbeeld is het speelhuisje op het strand, een erg populair ding onder de kids. Zodra wij aankomen, rent Luca ook naar ‘het’ huisje om aan de deur te gaan trekken. Die meestal wel door iemand is opgeëist en die geen andere kinderen in zijn domein toelaat. Het gevolg zijn dan opmerkingen als: ‘nee, die baby mag er niet in’ (tja logisch, in hun ogen is mijn halve peuter die nog niet echt praat nog een baby) of ze houden de deur aan de binnenkant zo stevig vast dat hij er niet in kan. Gelukkig heb ik een vrij volhardende zoon die zijn hoofd vervolgens via het raam naar binnen steekt en net zo hard gaat staan schreeuwen tot ze eieren voor hun geld kiezen en hem binnen laten. In mezelf denk ik dan wel een beetje trots ‘goed zo ‘baby’, kom maar lekker voor jezelf op’. En als we dan vervolgens weggaan, hoor ik ze nog net zeggen ‘gelukkig, de baby gaat weg’.

Als het op fysiek gebied aankomt, dan kan hij nog niet zoveel uitrichten. Zo werd hij gister ineens in de houtgreep genomen door een jochie van 2,5. Zijn moeder kwam net iets langzamer toesnellen dan ik, Luca gillen, zijn hoofdje onder het zand, je kent het vast wel. Ja, zegt de moeder ‘mijn kind houdt nogal van knuffelen’. Ah, lief hoor, lachte ik een beetje als een boer met kiespijn. Ik dacht bij mezelf: ‘als dit knuffelen is, wat doet hij dan als hij boos is’. Maar goed, dat zei ik natuurlijk niet hardop, voor hetzelfde geldt heb je met een Haagse hooligan te maken. Ligt altijd gevoelig hè, als het om je kind gaat. Feit blijft dat je als ouder het liefste wil dat elk kind leuk doet tegen jouw kind en als dat niet het geval is, je het liefste direct wilt ingrijpen of wilt roepen ‘blijf met je tengels van mijn zoon af’. Maar dat is natuurlijk ook niet goed, mijn kleine man leert alleen maar van dit soort dingen en zoals ik al aangaf, ben ik altijd wel voorzichtig met het aanspreken van andermans kinderen. Tot slot wil ik geen over beschermende moeder worden die overal bovenop zit, maar Luca de kans geven om zelf de wereld te ontdekken. Om dat te bereiken, zal ik denk ik regelmatig even op mijn tong moeten bijten en eerst kijken hoe de kids het onderling oplossen. Daarbij komt dat als we een jaar verder zijn Luca waarschijnlijk iemand in de houtgreep legt en de moeder van dat kindje aan komt snellen ;-) En dan kom ik wat langzamer aansnellen, ondertussen bij mezelf denkend ‘ach kijk die moeder, die moet ook nog leren om het allemaal een beetje los te laten’. Ja, zo gaat dat waarschijnlijk. Maar tot het zover is, blijf ik denken: blijf met je tengels van mijn kind af!




 

Het zwaar populaire huisje


Luca en Julie zijn gelukkig alleen maar lief voor elkaar!



Voor het eerst in het camping bedje, te lief!


Hebben jullie al gezien dat ik voortaan ook wekelijks een blog schrijf voor mamablogger? Super leuk om te doen en een ideale combi met Kindermusthaves.


Hieruit blijkt dat alles wat wij op Kindermusthaves plaatsen zelf ook heel erg leuk vinden! Al de kleertjes die Julie aan heeft op deze foto komen van onze site :-)