Kindermusthaves

BLOG: Papa heeft 'au'

BLOG: Papa heeft 'au'
21 oktober Ik ben Lonneke, 30 jaar, samenwonend met Mark en ons zoontje Luca (bijna 2) in Den Haag. Wekelijks geef ik een update over mijn leven als mama en alles wat daarbij komt kijken.

Mark moet op zaterdag altijd voetballen, soms gaan Luca en ik kijken en soms hebben we andere plannen. Deze zaterdag gingen we even lekker shoppen in Den Haag. Moe, maar voldaan ;-), kwamen we eind middag weer thuis met onze aankopen. 
 
Tien minuten later strompelde (letterlijk) Mark binnen met een heel pijnlijk gezicht. Oh nee hè, niet weer, dacht ik en zei ik misschien ook wel hardop. Leuk dat voetbal, maar voor mijn gevoel ligt er elke week wel iets in de kreukels. Het was een slagveld vandaag en het is helemaal mis met mijn enkel, waren zijn woorden. Die en die is ook nog met de ambulance vervoerd, heftig wedstrijdje. Bij het woord ambulance begon Luca gelijk tedutedu... Hadden we nou toch maar gaan kijken, Luca is gek op ambulances. De kleine man was erg geïnteresseerd in papa zijn toestand. Papa au? Ja papa au jochie, papa moet even gaan bekijken hoe het ervoor staat. Hup verband eraf en we hingen alle 3 boven zijn enkel. Hm, ik zie eigenlijk niet veel zei ik. Nee gaf Mark toe, ik had eigenlijk ook verwacht dat het dik zou zijn. Maar het doet wel verrekte pijn, dus voor de zekerheid volop rust vanavond en omhoog liggen. Papa au? Ja, papa au. Lekker hoor, dacht ik bij mezelf, dat kunnen mijn voeten ook wel gebruiken na die halve marathon in de stad. Veel tijd om daarover na te denken, kreeg ik niet, want ‘schat, wil je even een baco’tje voor me inschenken, ik kan er echt even niet op lopen’. Tuurlijk lieverd, ik doe alles voor de patiënt! En nu ik toch loop, zal ik even lekker wat eten maken? En even je voetbalspullen opruimen? En even de vaatwasser uitruimen? Papa au? Ja, papa au. Op dat moment besloot Luca dat hij ook au had, tijd om bij papa op de bank te gaan liggen. Luca, au! Nee, Luca geen au toch? Luca, auuuuuu! Oke, oke, mop, jij ook au. Ga maar liggen, mama kusje erop geven. Zo, dan gaat mama nu even jouw eten klaarmaken. Mamaaaaaa, Luca au! Waar heb je dan au liefje? Het was een wat onduidelijk gebied. Ok, nog een kusje erop dan. Lon, kun je even de afstandsbediening aangeven, ligt helemaal onder de TV. Luca, wil jij dat misschien even doen, mama is even bezig. Nee, Luca au. Ok, mama doet het zelf wel even. Zo ging het zo’n beetje de rest van de avond door. 
 
Zaterdagnacht. Luca is zijn speentje kwijt en roept om papa en mama. Lon, ga jij even, mijn enkel weet je nog!? Ja hoor, lief was ik absoluut niet vergeten. Mama is coming. 
 
Zondagochtend. Mark stapt uit bed. Oh, dat gaat eigenlijk best goed. Ik denk dat het allemaal meevalt, het rust houden heeft geholpen! Dank je voor de goede verzorging J
 
Graag gedaan schat, op naar de volgende wedstrijd ;-)
 

Bezoekje aan het Sesamstraat museum in Kijkduin



Hebben jullie onze herfstachtige knutseltips al voorbij zien komen deze week



Sesamstraat