Kindermusthaves

Cynthia blogt: Broederliefde

Cynthia blogt: Broederliefde
23 oktober Vandaag verschijnt er weer een leuke blog van Cynthia (30 jaar) op Kindermusthaves! Zij woont samen met haar man Gerrit en hun kids Ruben (3 jaar) en Maxim (7,5 maand) in Deventer. Lezen jullie mee?
 
Voordat Maxim geboren werd, hebben Gerrit en ik ons natuurlijk wel eens afgevraagd hoe het zou gaan tussen Ruben en zijn broertje. Zou hij lief voor hem zijn of zou hij het misschien alleen maar lastig vinden zo’n baby? Ja, je weet het  niet met tweejarige peuters tegenwoordig!
 
Maarr, Ruben was blij verrast toen hij Maxim voor het eerst in zijn wiegje zag liggen. Oeh… bij ons op de slaapkamer, als dát maar geen jaloezie opwekt. Gelukkig niet! Ruben had twee tellen oog voor zijn broertje, gaf hem een kusje en wilde toen beneden spelen. Zijn nieuwe op afstand bestuurbare Ducati won zijn interesse van het nieuwe baby’tje.
 
Dagelijks hoorden we Ruben zeggen: “Waar is mijn Maxim?” of “Ik hou van mijn Maxim”. Ja, zíjn Maxim! Zolang hij in zijn wiegje lag, in de box of in het wipstoeltje zat… geen vuiltje aan de lucht! De interactie tussen die twee was er al heel snel; de herkenning vanuit Maxim, de lachjes naar elkaar… dolle pret!

Nu, tien maanden later is het werkelijk nog steeds een feestje om die twee samen te zien. En ja, ik besef me maar al te goed…  doordat Maxim nu kruipt en loopt, kan dit elk moment  omslaan in oorlog!  
 
Meestal is Maxim als eerst wakker. Dan gaan we naar beneden  en kan hij nog even ongestoord alleen spelen. Zodra Ruben door de babyfoon roept dat hij wakker is (jep! Wij zijn héél gezegend met een bijna-kleuter die nog niét zelf zijn bed uit komt), wordt dat anders. Op de trap fluistert Ruben dan: “Is Maxim ook wakker?” En als we dan beneden komen is het eerste wat hij zegt: “Heeeeey, kleine boef!” met een enorme glimlach op het gezichtje van Maxim als gevolg… Zó lief!
Vervolgens slaat de liefde als snel om in “Nee, Maxim! Dat zijn míjn tuttels!” en een soort kattengeluid van Maxim die kwaad is, omdat Ruben zijn tuttels weer hardhandig uit zijn handen trekt. Vervolgens trekt Maxim Rubens’ bolletje van zijn bord en gooit deze op de grond; wordt Maxim daarna weer liefdevol geknuffeld terwijl ze op de grond aan het spelen zijn (lees: Maxim ligt in een soort houtgreep onder Ruben, die dat knuffelen noemt!) en gelukkig wordt er af en toe even in alle rust, alleen gespeeld.
 
Vanmorgen zaten ze samen in bad. Maxims’ onbehouwen enthousiasme om te spetteren met water, werd door grote broer Ruben niet gewaardeerd! Het bekertje water over Maxims’ hoofd leeggooien, was echter wél weer een leuk spelletje. Na wat gerollebol en waterhappen van Maxim belandde hij met zijn spekbillen bovenop Rubens’ schoot. En die lieve schat sloeg zijn armpjes om hem heen en gaf hem een kusje op zijn hoofd. Smelt! Daarna werd Maxim weer opzij geschoven… ja, échte liefde tussen twee prachtige broers!