.png){kind=logo}
27 januari
Ik ben Lonneke, 30 jaar, samenwonend met Mark en ons zoontje Luca (2 jaar) in Den Haag. Wekelijks geef ik een update over mijn leven als mama en alles wat daarbij komt kijken.
Afscheid nemen….ik ben er zo slecht in. Sommige mensen kunnen dat heel goed, die staan heel vrolijk hun kind of zus uit te zwaaien die voor een jaar naar het buitenland vertrekt. Ik niet. Ik moet al huilen als ik naar 'Hello, Goodbye' kijk, laat staan dat ik zelf iemand uitzwaai. Of dat All You Need Is Love in Australië, dat broer en zus elkaar 4 jaar niet hebben gezien en waarschijnlijk weer niet gaan zien. Hoe dan??
Sinds Luca er is, volgen de afscheidsmomenten elkaar op. Sommige dingen zijn lastiger dan de andere. Bij het afscheid nemen van de nachtvoedingen (thank god, eindelijk doorslapen) kwamen een stuk minder emoties kijken dan het afscheid nemen van het lieve babywiegje (inclusief verhuizing van mijn kleine mannetje naar zijn eigen ‘grote’ kamer). Dan heb je nog het afscheid nemen van de box, de babykleertjes, de gepureerde hapjes, de kraamtijd, de kinderwagen….noem maar op. Zo hebben wij de box bijvoorbeeld veel te lang in de huiskamer laten staan, Luca keek er al tijden niet meer naar om, maar weghalen ho maar. Of stug de kinderwagen overal mee naartoe slepen, terwijl mijn zoon niks anders wilde dan lopen.
Maandag was ik met een vriendin op pad en zij had net afscheid genomen van de kruipfase, de kleine mop liep nu rond en leek ineens een stuk groter enzo. Moest ze aan wennen. Snap ik. Dan kun je toch echt wel vaststellen dat het restje baby er vanaf is.
Mijn zus zit momenteel in de fase van het afscheid nemen van de fles. Ook zo’n dingetje. Tuurlijk, het is best lekker als je op een gegeven moment niet meer al je werkzaamheden hoeft te staken wegens een gillend kind, omdat je de flesklok even uit het oog was verloren. Maar het geeft ook zo zijn rustmomentjes, even lekker samen onderuit hangen, beetje voor je uit staren…de verleiding weerstaand om met 1 hand te gaan zitten whatsappen naast het hoofd van de kleine omdat de fles soms toch wel erg langzaam wordt leeggedronken ;-)
Ik had vandaag zelf ook zo’n afscheidsmomentje. Luca had nieuwe sokjes nodig, dus hup naar de winkel. Daar stormde ik regelrecht op het ‘baby vak’ af om een keuze te maken uit de meest schattige sokjes. Bij de kassa bedacht ik me dat het wel handig was om even naar de maatjes te kijken, al had ik wel de grootste exemplaren gepakt. En tot mijn teleurstelling stond daar: t/m 18 maanden. Conclusie: de schattige, lieve, kleine voetjes van mijn kind passen niet meer in het baby vak. Ik moest naar het grote kinderen vak, waar alle sokken er ineens een stuk minder schattig uitzagen….waar ik geen kleine babyvoetjes meer voor me zag. En die zijn zoooo lief! Ik wilde bijna doen alsof ik het niet had gezien en gewoon de kleine sokjes meenemen...maar dat leek me toch een beetje raar. Thuis aangekomen nam ik me direct voor om elke avond even met Luca zijn voetjes te knuffelen…zolang ze nog zo 'klein' zijn!
Wat vonden jullie de lastigste momenten? Wij zijn benieuwd!
Hier werd het enthousiasme voor de kinderwagen al minder
Afscheid van de wieg...
Een nachtje uit logeren...dus even afscheid nemen
Afscheid nemen….ik ben er zo slecht in. Sommige mensen kunnen dat heel goed, die staan heel vrolijk hun kind of zus uit te zwaaien die voor een jaar naar het buitenland vertrekt. Ik niet. Ik moet al huilen als ik naar 'Hello, Goodbye' kijk, laat staan dat ik zelf iemand uitzwaai. Of dat All You Need Is Love in Australië, dat broer en zus elkaar 4 jaar niet hebben gezien en waarschijnlijk weer niet gaan zien. Hoe dan??
Sinds Luca er is, volgen de afscheidsmomenten elkaar op. Sommige dingen zijn lastiger dan de andere. Bij het afscheid nemen van de nachtvoedingen (thank god, eindelijk doorslapen) kwamen een stuk minder emoties kijken dan het afscheid nemen van het lieve babywiegje (inclusief verhuizing van mijn kleine mannetje naar zijn eigen ‘grote’ kamer). Dan heb je nog het afscheid nemen van de box, de babykleertjes, de gepureerde hapjes, de kraamtijd, de kinderwagen….noem maar op. Zo hebben wij de box bijvoorbeeld veel te lang in de huiskamer laten staan, Luca keek er al tijden niet meer naar om, maar weghalen ho maar. Of stug de kinderwagen overal mee naartoe slepen, terwijl mijn zoon niks anders wilde dan lopen.
Maandag was ik met een vriendin op pad en zij had net afscheid genomen van de kruipfase, de kleine mop liep nu rond en leek ineens een stuk groter enzo. Moest ze aan wennen. Snap ik. Dan kun je toch echt wel vaststellen dat het restje baby er vanaf is.
Mijn zus zit momenteel in de fase van het afscheid nemen van de fles. Ook zo’n dingetje. Tuurlijk, het is best lekker als je op een gegeven moment niet meer al je werkzaamheden hoeft te staken wegens een gillend kind, omdat je de flesklok even uit het oog was verloren. Maar het geeft ook zo zijn rustmomentjes, even lekker samen onderuit hangen, beetje voor je uit staren…de verleiding weerstaand om met 1 hand te gaan zitten whatsappen naast het hoofd van de kleine omdat de fles soms toch wel erg langzaam wordt leeggedronken ;-)
Ik had vandaag zelf ook zo’n afscheidsmomentje. Luca had nieuwe sokjes nodig, dus hup naar de winkel. Daar stormde ik regelrecht op het ‘baby vak’ af om een keuze te maken uit de meest schattige sokjes. Bij de kassa bedacht ik me dat het wel handig was om even naar de maatjes te kijken, al had ik wel de grootste exemplaren gepakt. En tot mijn teleurstelling stond daar: t/m 18 maanden. Conclusie: de schattige, lieve, kleine voetjes van mijn kind passen niet meer in het baby vak. Ik moest naar het grote kinderen vak, waar alle sokken er ineens een stuk minder schattig uitzagen….waar ik geen kleine babyvoetjes meer voor me zag. En die zijn zoooo lief! Ik wilde bijna doen alsof ik het niet had gezien en gewoon de kleine sokjes meenemen...maar dat leek me toch een beetje raar. Thuis aangekomen nam ik me direct voor om elke avond even met Luca zijn voetjes te knuffelen…zolang ze nog zo 'klein' zijn!
Wat vonden jullie de lastigste momenten? Wij zijn benieuwd!
Hier werd het enthousiasme voor de kinderwagen al minder
Afscheid van de wieg...
Een nachtje uit logeren...dus even afscheid nemen
.jpg)
