.png){kind=logo}
25 januari
Ik ben Femke, 20 jaar oud en de (jonge) alleenstaande mama van Fay. Fay is nu 3 maanden oud en we wonen samen in Veghel. Eén van mijn favo hobby's is het ontdekken van leuke merkjes voor mijn kleine meisje.
Iedereen heeft ze weleens. Van die momenten dat je het liefst door de grond wilt zakken. Ze komen net niet altijd even goed uit...of eigenlijk zelfs nooit goed uit. Van krijsende kinderen in de supermarkt tot een ‘pamper-ongelukje’. We kennen ze allemaal en zijn ook helemaal normaal. Zo had ik laatst ook een awkward moment.
Ik ga geregeld met Fay de stad in. Als jonge moeder word je dan al snel aangekeken wanneer je met een kinderwagen door de stad loopt. Ik lijk soms net een wandelende attractie. Opmerkingen als: “Gezellig een middagje oppassen?” of “Wat zijn ze altijd lief als ze niet van jou zijn, hè”, zijn inmiddels meer dan normaal geworden.
Ik kan die opmerkingen wel begrijpen, het is nu eenmaal niet echt de ideale situatie. Gewoon laten praten en doorlopen. Maar gelukkig schaam ik me er niet voor en zijn er nog een aantal vrienden die graag samen met Fay en mij de stad in gaan.
Dit keer had ik met een vriend in de stad afgesproken voor een lunch. Het aanstaren wordt vaak verdubbeld wanneer er een jonge man naast loopt. Die er overigens geen problemen mee heeft om Fay even bezig te houden in de kinderwagen als ik een rondje door de winkel loop. Super aandoenlijk ;-)
Goed, even terug naar de awkward situatie: de lunch. Na eindelijk een plekje gevonden te hebben waar ik wel met een kinderwagen door heen paste (wat een onhandig ding), begon het Fay allemaal te vervelen. Ze wilde niet zitten in de kinderwagen, alleen maar op schoot. Dat is absoluut niet handig als je wilt eten! Inmiddels had mijn gezelschap zijn lunch op en moest ik nog beginnen. Geïrriteerd zette ik Fay bij hem op schoot. “Zo nu mag jij haar even bezighouden”!
In de tussentijd kwamen er schuin achter ons twee schattige oude vrouwtjes zitten. Voel je het al aankomen? Die mensjes voelden zich absoluut niet bezwaard om even mee te delen hoe schattig ze Fay haar bolle wangen vonden. Ontzettend leuk om te horen natuurlijk. Tot het moment dat 1 van de dames het volgende zei: “Je kan wel zien dat ze alle knappe dingen van haar vader heeft”! Oei, awkward. Ik heb maar een beetje ongemakkelijk zitten lachen. We gaan, NU!
Lief oud vrouwtje, wat bent u schattig. Ik hoop dat u van ons gestuntel en rode hoofden heeft genoten. Wij konden er buiten wel om mee lachen. En Fay, die lag eenmaal buiten trots te slapen. Wat kan een klein mini-mensje toch voor gekke situaties zorgen…
De haarband is van CarlinQ, onesie is van Gro Company (newbornmusthaves), vestje is van Zara en de schoenen zijn van Converse
Iedereen heeft ze weleens. Van die momenten dat je het liefst door de grond wilt zakken. Ze komen net niet altijd even goed uit...of eigenlijk zelfs nooit goed uit. Van krijsende kinderen in de supermarkt tot een ‘pamper-ongelukje’. We kennen ze allemaal en zijn ook helemaal normaal. Zo had ik laatst ook een awkward moment.
Ik ga geregeld met Fay de stad in. Als jonge moeder word je dan al snel aangekeken wanneer je met een kinderwagen door de stad loopt. Ik lijk soms net een wandelende attractie. Opmerkingen als: “Gezellig een middagje oppassen?” of “Wat zijn ze altijd lief als ze niet van jou zijn, hè”, zijn inmiddels meer dan normaal geworden.
Ik kan die opmerkingen wel begrijpen, het is nu eenmaal niet echt de ideale situatie. Gewoon laten praten en doorlopen. Maar gelukkig schaam ik me er niet voor en zijn er nog een aantal vrienden die graag samen met Fay en mij de stad in gaan.
Dit keer had ik met een vriend in de stad afgesproken voor een lunch. Het aanstaren wordt vaak verdubbeld wanneer er een jonge man naast loopt. Die er overigens geen problemen mee heeft om Fay even bezig te houden in de kinderwagen als ik een rondje door de winkel loop. Super aandoenlijk ;-)
Goed, even terug naar de awkward situatie: de lunch. Na eindelijk een plekje gevonden te hebben waar ik wel met een kinderwagen door heen paste (wat een onhandig ding), begon het Fay allemaal te vervelen. Ze wilde niet zitten in de kinderwagen, alleen maar op schoot. Dat is absoluut niet handig als je wilt eten! Inmiddels had mijn gezelschap zijn lunch op en moest ik nog beginnen. Geïrriteerd zette ik Fay bij hem op schoot. “Zo nu mag jij haar even bezighouden”!
In de tussentijd kwamen er schuin achter ons twee schattige oude vrouwtjes zitten. Voel je het al aankomen? Die mensjes voelden zich absoluut niet bezwaard om even mee te delen hoe schattig ze Fay haar bolle wangen vonden. Ontzettend leuk om te horen natuurlijk. Tot het moment dat 1 van de dames het volgende zei: “Je kan wel zien dat ze alle knappe dingen van haar vader heeft”! Oei, awkward. Ik heb maar een beetje ongemakkelijk zitten lachen. We gaan, NU!
Lief oud vrouwtje, wat bent u schattig. Ik hoop dat u van ons gestuntel en rode hoofden heeft genoten. Wij konden er buiten wel om mee lachen. En Fay, die lag eenmaal buiten trots te slapen. Wat kan een klein mini-mensje toch voor gekke situaties zorgen…
De haarband is van CarlinQ, onesie is van Gro Company (newbornmusthaves), vestje is van Zara en de schoenen zijn van Converse
.jpg)