.png){kind=logo}
07 januari
Vandaag verschijnt er weer een leuke blog van Cynthia (31 jaar) op Kindermusthaves! Zij woont samen met haar man Gerrit en hun kids Ruben (4 jaar) en Maxim (1,5 jaar) in Deventer. Lezen jullie mee?
Je kent ze wel! Die goedbedoelde adviezen die je meteen krijgt zodra je de wereld laat weten dat je zwanger bent. Niet alleen van de mensen om je heen, maar zeker ook van de magazines die ermee uitpuilen.
"Zou je wel op hakken lopen nu je zwanger bent? Is niet goed voor je rug hoor!" ... En dat terwijl je echt nét zwanger bent en nog geen eens een buikje hebt zoals na een zware avond tafelen!
"Gewoon laten huilen hoor!" ... Noú, met een huilbaby is dat makkelijker gezegd dan gedaan. En los daarvan, waarschijnlijk is er écht iets dat je kindje niet lekker zit. En geloof me; het is niet de makkelijkste weg als je er voor kiest om je baby niét te laten huilen. Wat hebben we rondgesjouwd met Ruben die eerste 4 maanden! Die "krampjes" waar iedereen het over had, waren terror krampen! Het arme jongetje! En achteraf denk ik "was hij misschien ook een clusterbaby net als Maxim... en wilde hij gewoon aan de borst?"
En dan over die borst! "Ga je wel borstvoeding geven?!" ... Eh, 1) dat gaat in principe niemand iets aan en 2) waar bemoei je je mee?! Soms lijkt het wel alsof je een ontaarde moeder bent als je kunstvoeding geeft. Alsof het iedereen gegund is om borstvoeding te geven?! Ik heb twee keer probleemloos borstvoeding kunnen geven, maar heb altijd gezegd "zolang het goed gaat en ik geen pijn krijg." Maar soms lees ik weleens verhalen waarin moeders zich te kort voelen schieten, omdat ze geen borstvoeding kunnen geven. En de meningen van de mensen om hen heen? Die doen daar nog eens een schepje bovenop. Nou dames, doe vooral waar jij je goed bij voelt en luister naar je lichaam. Als borstvoeding niet lukt en je maakt je druk, dan maak je stresshormonen aan en die geef je door in je melk. Niet echt fijn voor je baby. Dus relaxxxx! Oh jeeh! Geef ik nu zelf ook zo'n goedbedoeld advies terwijl niemand er om vraagt?! ;-)
Ik geloof wel dat (oké... de meesten!) het goed met je voor hebben als ze je advies geven. En dat alle top 10 tips in magazines er zijn om je op weg te helpen. Maar wij vrouwen hebben téveel hormonen zodra het op kinderen aankomt. En al helemaal als het om onze eigen kinderen gaat! Laat staan wanneer je nog zwanger bent en je bárst van de hormonen! Voor ieders veiligheid is het eigenlijk beter om de mommy to be te laten! Ténzij ze zelf om advies vraagt! Want dan is het natuurlijk héérlijk om te vertellen hoe jij alles hebt ervaren en wat je overal van vindt en wat je zou doen als je haar was... haha! Want ja, aan de ene kant willen we zo min mogelijk advies van anderen horen, maar stiekem kunnen we niet wachten tot we zelf als "expert" mogen los gaan! ;-)
Fijn weekend allemaal! Of niet... moet je lekker zelf weten natuurlijk! :-P
Je kent ze wel! Die goedbedoelde adviezen die je meteen krijgt zodra je de wereld laat weten dat je zwanger bent. Niet alleen van de mensen om je heen, maar zeker ook van de magazines die ermee uitpuilen.
"Zou je wel op hakken lopen nu je zwanger bent? Is niet goed voor je rug hoor!" ... En dat terwijl je echt nét zwanger bent en nog geen eens een buikje hebt zoals na een zware avond tafelen!
"Gewoon laten huilen hoor!" ... Noú, met een huilbaby is dat makkelijker gezegd dan gedaan. En los daarvan, waarschijnlijk is er écht iets dat je kindje niet lekker zit. En geloof me; het is niet de makkelijkste weg als je er voor kiest om je baby niét te laten huilen. Wat hebben we rondgesjouwd met Ruben die eerste 4 maanden! Die "krampjes" waar iedereen het over had, waren terror krampen! Het arme jongetje! En achteraf denk ik "was hij misschien ook een clusterbaby net als Maxim... en wilde hij gewoon aan de borst?"
En dan over die borst! "Ga je wel borstvoeding geven?!" ... Eh, 1) dat gaat in principe niemand iets aan en 2) waar bemoei je je mee?! Soms lijkt het wel alsof je een ontaarde moeder bent als je kunstvoeding geeft. Alsof het iedereen gegund is om borstvoeding te geven?! Ik heb twee keer probleemloos borstvoeding kunnen geven, maar heb altijd gezegd "zolang het goed gaat en ik geen pijn krijg." Maar soms lees ik weleens verhalen waarin moeders zich te kort voelen schieten, omdat ze geen borstvoeding kunnen geven. En de meningen van de mensen om hen heen? Die doen daar nog eens een schepje bovenop. Nou dames, doe vooral waar jij je goed bij voelt en luister naar je lichaam. Als borstvoeding niet lukt en je maakt je druk, dan maak je stresshormonen aan en die geef je door in je melk. Niet echt fijn voor je baby. Dus relaxxxx! Oh jeeh! Geef ik nu zelf ook zo'n goedbedoeld advies terwijl niemand er om vraagt?! ;-)
Ik geloof wel dat (oké... de meesten!) het goed met je voor hebben als ze je advies geven. En dat alle top 10 tips in magazines er zijn om je op weg te helpen. Maar wij vrouwen hebben téveel hormonen zodra het op kinderen aankomt. En al helemaal als het om onze eigen kinderen gaat! Laat staan wanneer je nog zwanger bent en je bárst van de hormonen! Voor ieders veiligheid is het eigenlijk beter om de mommy to be te laten! Ténzij ze zelf om advies vraagt! Want dan is het natuurlijk héérlijk om te vertellen hoe jij alles hebt ervaren en wat je overal van vindt en wat je zou doen als je haar was... haha! Want ja, aan de ene kant willen we zo min mogelijk advies van anderen horen, maar stiekem kunnen we niet wachten tot we zelf als "expert" mogen los gaan! ;-)
Fijn weekend allemaal! Of niet... moet je lekker zelf weten natuurlijk! :-P
.jpg)
