.png){kind=logo}
10 juni
Diena is 30 jaar, gelukkig getrouwd met Dave en mama van Liv (bijna 2 jaar). Diena is gek op zingen, tekenen en alles wat met haar dochtertje te maken heeft.
Jeetje...volgende maand blaas jij alweer jouw tweede kaarsje uit. Ons kleine meisje wordt écht groot...en wijs! Als ouder krijg je een haat/liefde verhouding met tijd. Wanneer je kindje net geboren is, wil je dat ze altijd zo klein, schattig en tevreden blijven. De maanden vliegen om en dan komt de eerste verjaardag in zicht, een grote mijlpaal en ook een momentje van besef. Het baby-achtige is eraf! Alle clichés zijn zo waar!
Waar zijn die maanden gebleven? Het was als de dag van gisteren dat de bevalling begon. Eerste lachje, eerste hapje, eerste tandje, eerste brabbeltje, omrollen, kruipen, optrekken, eerste stapje... Al die momenten zijn omgevlogen! Vanaf het staan, kon ik de tijd wel vooruit kijken! Het leek mij zó leuk als ze kon lopen. Liep zij eenmaal, haalde ik met krokodillentranen de box uit de kamer. Liv was de volgende ochtend zo blij met haar nieuwe speelhoek die ik gemaakt had op de plek waar eerst de box stond. Toen was de brok in mijn keel veranderd in trots. Liv had er duidelijk veel minder moeite mee dan mama! Maar dat is met veel dingen zo.
Ik ben door Liv een vreselijk zacht ei geworden. Alles wat ze doet, vind ik ahhh, oee, aaaa en wowww. Eigenlijk is het afgelopen jaar nog sneller gegaan dan het eerste jaar. Ik heb de bevestigingsbrief van de psz al liggen. Liv zegt de meest hilarische en liefste dingen, maar ze begrijpt ook echt al zo bizar veel. Ik sta soms te knipperen met mijn ogen, te klapperen met mijn oren, heerlijk. Het afgelopen jaar was ook veel pittiger dan het jaar ervoor. Liv is steeds meer een echt persoonlijkheidje geworden. Ze heeft een eigen wil, smaak en ideeën over dingen, ze heeft grenzen opgezocht, leert elke dag weer iets nieuws, maakt elke dag bijzonder, ontdekt, ontplooit, praat honderduit en maakt ons zo trots! Ik heb het vaker gezegd: STOP DE TIJD!
Maar toch wil je dat ook weer niet, want de groei van jouw eigen mini mensje is op alle fronten prachtig om te aanschouwen. Met zware momenten, lieve, waardevolle, verdrietige en bijzondere momenten. Volgende maand is het feest! Ik zal glimmen van trots als je de kaarsjes uitblaast. Maar ook ben ik trots op mijzelf. Al 2 jaar mama! En ik doe het best 'ok' als ik haar hoor schateren terwijl we dansen in de kamer. Voor alle mama's (én natuurlijk papa's): wees ook trots op jezelf! We got this, we are rocking it!
Jeetje...volgende maand blaas jij alweer jouw tweede kaarsje uit. Ons kleine meisje wordt écht groot...en wijs! Als ouder krijg je een haat/liefde verhouding met tijd. Wanneer je kindje net geboren is, wil je dat ze altijd zo klein, schattig en tevreden blijven. De maanden vliegen om en dan komt de eerste verjaardag in zicht, een grote mijlpaal en ook een momentje van besef. Het baby-achtige is eraf! Alle clichés zijn zo waar!
Waar zijn die maanden gebleven? Het was als de dag van gisteren dat de bevalling begon. Eerste lachje, eerste hapje, eerste tandje, eerste brabbeltje, omrollen, kruipen, optrekken, eerste stapje... Al die momenten zijn omgevlogen! Vanaf het staan, kon ik de tijd wel vooruit kijken! Het leek mij zó leuk als ze kon lopen. Liep zij eenmaal, haalde ik met krokodillentranen de box uit de kamer. Liv was de volgende ochtend zo blij met haar nieuwe speelhoek die ik gemaakt had op de plek waar eerst de box stond. Toen was de brok in mijn keel veranderd in trots. Liv had er duidelijk veel minder moeite mee dan mama! Maar dat is met veel dingen zo.
Ik ben door Liv een vreselijk zacht ei geworden. Alles wat ze doet, vind ik ahhh, oee, aaaa en wowww. Eigenlijk is het afgelopen jaar nog sneller gegaan dan het eerste jaar. Ik heb de bevestigingsbrief van de psz al liggen. Liv zegt de meest hilarische en liefste dingen, maar ze begrijpt ook echt al zo bizar veel. Ik sta soms te knipperen met mijn ogen, te klapperen met mijn oren, heerlijk. Het afgelopen jaar was ook veel pittiger dan het jaar ervoor. Liv is steeds meer een echt persoonlijkheidje geworden. Ze heeft een eigen wil, smaak en ideeën over dingen, ze heeft grenzen opgezocht, leert elke dag weer iets nieuws, maakt elke dag bijzonder, ontdekt, ontplooit, praat honderduit en maakt ons zo trots! Ik heb het vaker gezegd: STOP DE TIJD!
Maar toch wil je dat ook weer niet, want de groei van jouw eigen mini mensje is op alle fronten prachtig om te aanschouwen. Met zware momenten, lieve, waardevolle, verdrietige en bijzondere momenten. Volgende maand is het feest! Ik zal glimmen van trots als je de kaarsjes uitblaast. Maar ook ben ik trots op mijzelf. Al 2 jaar mama! En ik doe het best 'ok' als ik haar hoor schateren terwijl we dansen in de kamer. Voor alle mama's (én natuurlijk papa's): wees ook trots op jezelf! We got this, we are rocking it!
.jpg)