.png){kind=logo}
13 december
Ik ben Lieke, 28 jaar, getrouwd met Les en (bijna) woonachtig in Den Haag met ons dochtertje Julie (1 jaar). Naast het zijn van een enorm trotse mama, ben ik oprichtster van Kindermusthaves (mijn grote passie waar ik heeeeel graag heel veel uren in steek). Een kater en een kind is geen goede combi....
Een paar weken geleden vonden we het tijd om weer even een avondje samen de hort op te gaan. Op de dag zelf was het een beetje chaos. Extra vroeg op, spullen pakken, werken, Julie wegbrengen en weer snel terug naar huis om mezelf ook nog even op te pimpen voor een avondje uit, ook niet geheel onbelangrijk. Nog snel een stukje vrijdagmiddag spits meepakken en tijdens de langzame autorit in mijn hoofd de outfit voor die avond klaarleggen. Waar is de tijd gebleven dat je ’s morgens al bezig was met wat je ’s avonds aan ging doen? Net op het moment dat ik mijn mascara op wilde doen, stond daar ‘toeeeeet’ de taxi alweer voor de deur. Fijn!
Eenmaal bij het restaurant aangekomen, waren we weer helemaal ontspannen. Appje van mijn moeder dat Julie lekker lag te slapen, de wijn kwam er bij, top! Na het eten door naar een gezellige tent waar we ons goed hebben vermaakt. Uiteindelijk is het veel te laat geworden, zijn er veel te veel drankjes gedronken en blijven sommige dingen dus ook gewoon hetzelfde als voor de geboorte van mijn kind.
Dan de volgende ochtend. Op zo’n day after wil je eigenlijk alleen maar met een vette hap en Walking Dead/Homeland/Suits op de bank liggen, geen andere geluiden aan je hoofd. Maar….dan verloopt zo’n dag toch een tikkeltje anders met kind dan zonder kind. De volgende dingen schoten er gedurende de dag door mijn hoofd:
Dit nooit meer
Het begint bij het wakker worden en weten dat je moet opstaan én aankleden én de deur uit moet om de kleine meid op te halen. Nee, de ‘ik blijf de hele dag in bed liggen’ gedachte kun je beter heel snel je hoofd uit bonjouren. Die gedachte maakt plaats voor de ‘dit doe ik nooit meer!’ versie.
Al het speelgoed dat geluid produceert gooi ik eruit
Hoeveel herrie kan speelgoed maken en zitten tegenwoordig overal batterijen in? In combinatie met het gebonk in mijn hoofd lijkt het wel of er een heel orkest in de woonkamer staat te spelen.
Toch niet weer een vieze luier
Een poepluier…het zou op zo’n dag verboden moeten worden!
Ik bid voor een lang middagslaapje
Ken je dat, dat je soms stiekem al uitkijkt naar het middagslaapje? Even me-time. Nou, vandaag al helemaal. Maar laat Julie nou net nu totaal geen behoefte hebben om haar ogen dicht te doen… Na mezelf 5x naar boven te hebben gesleept om het speentje terug te geven, geef ik het op.
Normaal kan mijn kind toch altijd heel goed (alleen) spelen
Waarom vandaag dan niet? Alles wordt tevoorschijn getrokken en mama wordt overal bij betrokken. Zodra ik mijn hoofd op het kussen van de bank neerleg, hoor ik mama, mama, mama! Als laatste troef gooi ik een filmpje aan.
Na een middag Peppa Big liggen we allemaal om 20.00 uur op bed. Inmiddels ben ik weer hersteld, maar het heeft even geduurd ;-)
Een paar weken geleden vonden we het tijd om weer even een avondje samen de hort op te gaan. Op de dag zelf was het een beetje chaos. Extra vroeg op, spullen pakken, werken, Julie wegbrengen en weer snel terug naar huis om mezelf ook nog even op te pimpen voor een avondje uit, ook niet geheel onbelangrijk. Nog snel een stukje vrijdagmiddag spits meepakken en tijdens de langzame autorit in mijn hoofd de outfit voor die avond klaarleggen. Waar is de tijd gebleven dat je ’s morgens al bezig was met wat je ’s avonds aan ging doen? Net op het moment dat ik mijn mascara op wilde doen, stond daar ‘toeeeeet’ de taxi alweer voor de deur. Fijn!
Eenmaal bij het restaurant aangekomen, waren we weer helemaal ontspannen. Appje van mijn moeder dat Julie lekker lag te slapen, de wijn kwam er bij, top! Na het eten door naar een gezellige tent waar we ons goed hebben vermaakt. Uiteindelijk is het veel te laat geworden, zijn er veel te veel drankjes gedronken en blijven sommige dingen dus ook gewoon hetzelfde als voor de geboorte van mijn kind.
Dan de volgende ochtend. Op zo’n day after wil je eigenlijk alleen maar met een vette hap en Walking Dead/Homeland/Suits op de bank liggen, geen andere geluiden aan je hoofd. Maar….dan verloopt zo’n dag toch een tikkeltje anders met kind dan zonder kind. De volgende dingen schoten er gedurende de dag door mijn hoofd:
Dit nooit meer
Het begint bij het wakker worden en weten dat je moet opstaan én aankleden én de deur uit moet om de kleine meid op te halen. Nee, de ‘ik blijf de hele dag in bed liggen’ gedachte kun je beter heel snel je hoofd uit bonjouren. Die gedachte maakt plaats voor de ‘dit doe ik nooit meer!’ versie.
Al het speelgoed dat geluid produceert gooi ik eruit
Hoeveel herrie kan speelgoed maken en zitten tegenwoordig overal batterijen in? In combinatie met het gebonk in mijn hoofd lijkt het wel of er een heel orkest in de woonkamer staat te spelen.
Toch niet weer een vieze luier
Een poepluier…het zou op zo’n dag verboden moeten worden!
Ik bid voor een lang middagslaapje
Ken je dat, dat je soms stiekem al uitkijkt naar het middagslaapje? Even me-time. Nou, vandaag al helemaal. Maar laat Julie nou net nu totaal geen behoefte hebben om haar ogen dicht te doen… Na mezelf 5x naar boven te hebben gesleept om het speentje terug te geven, geef ik het op.
Normaal kan mijn kind toch altijd heel goed (alleen) spelen
Waarom vandaag dan niet? Alles wordt tevoorschijn getrokken en mama wordt overal bij betrokken. Zodra ik mijn hoofd op het kussen van de bank neerleg, hoor ik mama, mama, mama! Als laatste troef gooi ik een filmpje aan.
Na een middag Peppa Big liggen we allemaal om 20.00 uur op bed. Inmiddels ben ik weer hersteld, maar het heeft even geduurd ;-)
.jpg)