Kindermusthaves

BLOG: Feestdagen-jeugdsentiment

BLOG: Feestdagen-jeugdsentiment
08 december Eef is mijn naam. Ik ben getrouwd met mijn vrouw (ja, mijn vrouw) Kim. Samen zijn we de mama's van Flip (3). We wonen in Rotterdam.

Als kind vond ik de decembermaand zo bijzonder. Niet alleen omdat Sinterklaas cadeautjes bracht of heel het gezin twee weken vrij was. De herinnering zit veel meer in de gewone dingen. De feestelijke sfeer in huis, de versierde boom, de door mijn moeder gehate nepsneeuw op de ramen, gourmetten; met een eigen pannetje op het vuur, frisdrank drinken uit wijnglazen, ’s ochtends met mijn broer videofilms kijken die we de avond ervoor samen met mijn vader hadden uitgezocht in de videotheek in het dorp, samen wafels bakken en van het deeg snoepen. Het was zo gezellig, zo warm en veilig. Hoewel ik niet onder woorden kan brengen hoe het precies voelde, kan ik het gevoel dat ik had als kind nog steeds oproepen.

Nog steeds vind ik december letterlijk en figuurlijk een heerlijke maand, maar het heeft niet meer die magie die het als kind voor mij had. (The Kik schreef er het prachtige nummer ‘December’ over, zie: https://www.youtube.com/watch?v=I-45FC16P58)  Waarschijnlijk is dat inherent aan volwassen worden. Alles wordt minder bijzonder; verjaardag, dagje Efteling, middag naar de kermis. Zo jammer.

Maar sinds Flip er is, voelt het alsof ik een tweede kans heb gekregen. Een nieuwe mogelijkheid om alles als kind nogmaals als kind te beleven. Heerlijk! Zenuwen op Pakjesavond, uitkijken naar een verjaardag (die van hem welteverstaan), als een kind zo blij door de Efteling. Het gevolg is dat ik nog weleens wil doorschieten in mijn enthousiasme. Zo waren onze weekenden tussen de intocht van de Sint en het vertrek van de pakjesboot geheel gevuld met Sintactiviteiten. De intocht in Rotterdam, de intocht op tv, het Sinterklaasjournaal, een rondleiding op de echte Pakjesboot, schoen zetten, Sintfeest in Duinrell, Sintfeest in theater Walhalla, Sinterklaasfilms, Pakjesavond met heel de familie. We hebben alles gedaan. Alleen het bezoek van de Goedheiligman aan de crèche hebben we overgeslagen, omdat Flip ziek was.

Of dat niet teveel van het goede is? Zou best kunnen, maar Klaas is er maar drie weken per jaar en kinderen geloven gemiddeld max. 8 jaar. Bovendien beginnen ze het pas bij ongeveer 2 jaar te begrijpen, dus dan blijven er maar 6 jaar vol Sintgeloof over. Daar moeten we dan wel het maximale uithalen. Voor Flip? Nou eigenlijk vooral voor mezelf. Om die fijne jeugdmomenten te herbeleven. Deden mijn ouders dat vroeger ook vooral om hun eigen jeugdherinnering te herbeleven? Nee hoor. Hun jeugd was helaas stukken minder zorgeloos dan die van mijn broer en mij. Zij deden het waarschijnlijk op de manier waar ze als kind naar verlangden. En dat hebben ze ontzettend goed gedaan. Bedankt pap en mam! 

Omdat mijn fijne december-jeugdherinneringen vooral samenhangen met de gewone dingen van toen, neem ik me voor om de weken/dagen voor Kerst en de feestdagen zelf minder vol te plannen. En nu maar hopen dat Flip later net zo’n mooie herinneringen heeft aan de decembermaand als ik.