.png){kind=logo}
15 april
Vandaag verschijnt er weer een leuke blog van Cynthia (31 jaar) op Kindermusthaves! Zij woont samen met haar man Gerrit en hun kids Ruben (3 jaar) en Maxim (1 jaar) in Deventer. Lezen jullie mee?
Vanmorgen bracht ik Ruben en Maxim naar het kdv. In alle rust, zonder haast. Na wat knuffelen met Maxim ging hij op in zijn spel met de grote blokken. Ruben zat aan een soort ministeck en wilde me nog uitzwaaien in de gang. Dat ging goed, tot de deur van de auto open ging en hij hard op het raam begon te bonken en ik een huilend en verdrietig gezichtje zag. Slik!
Hij besefte zich ineens dat mama weg ging. Écht weg, want inmiddels zit ik in de trein naar Schiphol. Ik weet gelukkig hoe snel deze kindertranen weer drogen en dat mijn mannen een heerlijke week tegemoet gaan samen!
De afgelopen drie weken ben ik af en aan ziek geweest. Zó irritant en vermoeiend! Na 2 antibiotica kuren en een harde smakkerd van de trap met Ruben op één arm, was voor mij de maat even vol! Ik was moe, baalde en had giga pijn aan mijn linkerbil, waar Rubens' extra 16 kilo voor nog meer gewicht in de val zorgde :-( Godzijdank had hij niets, op een snelkloppend hartje van de schrik na. Mijn linkerbil heeft na rood en blauw, nu de kleuren geel en zwart gekregen. De tube arniflor die ik gekocht had, heeft nog weinig zoden aan de dijk gezet.
Gelukkig kon ik van mijn werk eerder vrij nemen dan al gepland stond. Ik heb van de week ongegeneerd een gat in de dag geslapen, lang in bad gelegen en rustig mijn koffertje ingepakt. Mán, wat was dát even fijn! Heel eventjes niét alle ballen in de lucht hoeven houden, maar gewoon even toegeven aan de vermoeidheid van mijn lijf. Ik kan het elke moeder aanraden!
Inmiddels ben ik bijna op Schiphol. Hopelijk kan ik mijn lieve vriendinnetje die toevallig ook vanmiddag op vakantie gaat, nog even knuffelen daar. Verder ga ik me verlekkeren bij de Swarovski winkel, neuzen tussen de lekker luchtjes en crèmetjes én hoop ik nog een Beau Monde en het nieuwe boek van Santa Montefoire te scoren.
Als ik trek heb, koop ik een veel te duur broodje en ga ik lekker mensen kijken. Welke ballen zouden zij allemaal in de lucht willen houden? Kijken ze blij of chagrijnig? Hoe gaan de stelletjes met elkaar om terwijl de kids schreeuwen en weg willen lopen?
Ik ga straks mijn schoonzus weer knuffelen die ik niet meer heb gezien sinds ze 1 september vorig jaar op reis is gegaan. Verder zal de voornaamste activiteit het korte wandelingetje naar het strand zijn en gaan we 's avonds op de night market genieten van het overheerlijke eten. Ik ga dus volop genieten van de me-time die mijn gezin mij heeft gegund! Ik besef me vandaag extra hoeveel ik van ze hou en dat zij mijn favoriete "ballen" zijn voor wie ik alles goed wil doen. Zíj zijn het énige dat écht telt!
En nu maar hopen dat de piloten de A380 in de lucht houden en mij veilig naar Thailand brengen!
Fijn weekend allemaal!
Vanmorgen bracht ik Ruben en Maxim naar het kdv. In alle rust, zonder haast. Na wat knuffelen met Maxim ging hij op in zijn spel met de grote blokken. Ruben zat aan een soort ministeck en wilde me nog uitzwaaien in de gang. Dat ging goed, tot de deur van de auto open ging en hij hard op het raam begon te bonken en ik een huilend en verdrietig gezichtje zag. Slik!
Hij besefte zich ineens dat mama weg ging. Écht weg, want inmiddels zit ik in de trein naar Schiphol. Ik weet gelukkig hoe snel deze kindertranen weer drogen en dat mijn mannen een heerlijke week tegemoet gaan samen!
De afgelopen drie weken ben ik af en aan ziek geweest. Zó irritant en vermoeiend! Na 2 antibiotica kuren en een harde smakkerd van de trap met Ruben op één arm, was voor mij de maat even vol! Ik was moe, baalde en had giga pijn aan mijn linkerbil, waar Rubens' extra 16 kilo voor nog meer gewicht in de val zorgde :-( Godzijdank had hij niets, op een snelkloppend hartje van de schrik na. Mijn linkerbil heeft na rood en blauw, nu de kleuren geel en zwart gekregen. De tube arniflor die ik gekocht had, heeft nog weinig zoden aan de dijk gezet.
Gelukkig kon ik van mijn werk eerder vrij nemen dan al gepland stond. Ik heb van de week ongegeneerd een gat in de dag geslapen, lang in bad gelegen en rustig mijn koffertje ingepakt. Mán, wat was dát even fijn! Heel eventjes niét alle ballen in de lucht hoeven houden, maar gewoon even toegeven aan de vermoeidheid van mijn lijf. Ik kan het elke moeder aanraden!
Inmiddels ben ik bijna op Schiphol. Hopelijk kan ik mijn lieve vriendinnetje die toevallig ook vanmiddag op vakantie gaat, nog even knuffelen daar. Verder ga ik me verlekkeren bij de Swarovski winkel, neuzen tussen de lekker luchtjes en crèmetjes én hoop ik nog een Beau Monde en het nieuwe boek van Santa Montefoire te scoren.
Als ik trek heb, koop ik een veel te duur broodje en ga ik lekker mensen kijken. Welke ballen zouden zij allemaal in de lucht willen houden? Kijken ze blij of chagrijnig? Hoe gaan de stelletjes met elkaar om terwijl de kids schreeuwen en weg willen lopen?
Ik ga straks mijn schoonzus weer knuffelen die ik niet meer heb gezien sinds ze 1 september vorig jaar op reis is gegaan. Verder zal de voornaamste activiteit het korte wandelingetje naar het strand zijn en gaan we 's avonds op de night market genieten van het overheerlijke eten. Ik ga dus volop genieten van de me-time die mijn gezin mij heeft gegund! Ik besef me vandaag extra hoeveel ik van ze hou en dat zij mijn favoriete "ballen" zijn voor wie ik alles goed wil doen. Zíj zijn het énige dat écht telt!
En nu maar hopen dat de piloten de A380 in de lucht houden en mij veilig naar Thailand brengen!
Fijn weekend allemaal!
.jpg)
