Kindermusthaves

BLOG: Leren van je kinderen!

BLOG: Leren van je kinderen!
22 december Anne Floor is 32 jaar, gelukkig met haar vriend Maurice en de trotse moeder van hun 2 kids: Jette (3 jaar) en Mauk (6 maanden). Anne Floor werkt in de kinderpsychiatrie, maar dat betekent niet altijd dat ze de dingen die ze heeft geleerd of tegenkomt in haar werk ook in haar eigen opvoeding toepast. 

Kinderen groeien in sprongen en mijn kinderen hebben de afgelopen dagen ook sprongen gemaakt. Mauk kan opeens zitten en kruipen en Jette wordt een meisje, die me af en toe een spiegel voorhoudt.
Om te beginnen met Mauk. Met een hoop gekraai en gekrijs kruipt hij door de woonkamer heen. Hij kan opeens overal bij, maar gaat het liefst op het speelgoed van Jette af. Die dan op haar beurt weer op hem afstormt en alles wat hij net heeft veroverd hardhandig uit zijn knuistjes grist. Mauk moet hierom alleen maar heel hard lachen en gaat gestaag af op zijn volgende doel. En elk nieuw doel steekt hij blij en trots in zijn mond. Ondanks de paniek die ik in Jette haar ogen zie en de strijd die zij moet voeren om haar spulletjes in veiligheid te brengen en te houden, vind ik het leuk om te zien dat ze nu echt met elkaar bezig zijn.

En dan Jette, die praat en praat de hele dag door. “Mama, mama, mama, mama, mama, als ik nou tover en dan dat jij opeens verandert, en dan, misschien, even gaat koken en dat we dan boodschappen gaan doen?” “Ja schat, is goed schat..”. Jette praat om het praten en ik hoef alleen maar te bevestigen en dan kan ze weer even door. Maar soms vallen haar dingen op en die zegt ze dan ook. “Mama, leg je telefoon nu eens een keer weg”. “Mama, jij bent vaak boos op papa he?” En dat zijn dingen die best hard aankomen. Maar ook dingen waar ik serieus aandacht aan geef en die ik probeer te veranderen. Soms lukt me dat en soms ook weer even niet. Maar hoe groter Jette wordt, hoe serieuzer ik haar moet nemen. Dan kan ik het niet meer afdoen met een “ja schat, is goed schat..”.

Dus ik leg bewust mijn telefoon weg als we samen aan het ontbijt zitten en ik klets gezellig met haar. Ik probeer tot 10 te tellen als Maurice iets zegt, waarvan je al je haren uit je hoofd wil trekken.

Meer kan ik niet doen. Zo voed ik Jette (en later ook Mauk op) en zo leer ik ook dingen van hun.