.png){kind=logo}
18 juli
Vandaag verschijnt er weer een leuke blog van Cynthia (31 jaar) op Kindermusthaves! Zij woont samen met haar man Gerrit en hun kids Ruben (bijna 4 jaar) en Maxim (1,5 jaar) in Deventer. Lezen jullie mee?
Toen ik net moeder was geworden, kon ik me niet voorstellen dat ik van een tweede kind in de toekomst nèt zo veel zou kunnen houden. Ik wilde er niet eens aan denken! Inmiddels weet ik dat mijn schoonmoeder gelijk had toen ze zei: "Je hebt écht genoeg liefde voor al je kinderen!"
Ik hou van mijn beide jongens evenveel... onvoorwaardelijk veel! En met beide heb ik een bijzondere en unieke band.
Ruben is mijn álles! Hij staat symbool voor de liefde die ik voor mijn kindjes voel. Híj maakte van mij een moeder en liet me voelen hoe onvoorwaardelijke liefde voelt. Als ik naar hem kijk, smelt ik. Oké oké.... niet áltijd ;-)
Maxim is mijn goudklompje. Hij heeft een stukje van de ziel van mijn oma gekregen. Mijn oma die mij sinds ik me kan herinneren, haar goudklompje noemde. Maxim met zijn blonde haartjes, betovert me.
Misschien wil ik het te graag, maar ik geloof erin. Mijn oma was net twee maanden overleden toen ik een plopje en wat kriebels in mijn buik voelde. Oma heeft me in een droom bij de hand gepakt en me verteld dat ik inderdaad weer zwanger was. Twee weken na die droom deed ik een test: zwanger!
Maxim lijkt op mijn oma als hij slaapt. En niet alleen als hij slaapt zie ik haar. Hij kijkt mij soms in stilte aan en dan zie ik mijn oma naar me kijken. Toen ik laatst het eerste jaar-album van Ruben bekeek, luisterend naar Il Divo zoals ik in mijn vorige blog al schreef, kwam hun versie van You raise me up, toen ik de bladzijde omsloeg en naar een grote foto van Ruben met mijn oma keek. Tranen vulden mijn ogen. Oké... het kon toeval zijn. Maar ik geloof liever in de liefde en aanwezigheid van mijn oma. Een paar dagen later zat Maxim op de Ipad naar Bumba te kijken. Ja, helaas ook favoriet aan het worden bij deze kleine telg. Haha! Plots hoorde ik de eerste tonen van dat prachtige nummer weer... You raise me up, dit keer de versie van Josh Groban. Maxim had YouTube afgesloten en was in één of andere muziekapp die wij serieus nóóit gebruiken, bij dat nummer gekomen. Het was een nummer dat op de begrafenis van mijn oma werd gedraaid. Nee... dit kon geen toeval meer zijn.
Maxim belichaamt voor mij onvoorwaardelijke liefde zonder grenzen. Het maakt me trots dat ik dankzij Ruben mama mocht worden en het geluk van die mooie mama-liefde mocht leren kennen. Het is een liefde die alles overstijgend en onvervangbaar is. Een oersterke liefde die voor mijn beide kindjes geldt.
Op dit moment zit ik persoonlijk in een uitdagende fase en probeer ik mijn grenzen opnieuw te leren kennen. Mezelf niet voor alles en iedereen weg te cijferen, de lat in alles iets lager te leggen en vooral... alles iets rustiger te doen. En met de liefde van mijn mannen en vooral vóór mijn mannen, gaat dat zeker goed komen!
Mijn alles, mijn goudklompje... mijn jongens! Ik hou van jullie!
Geniet van elkaar!
Toen ik net moeder was geworden, kon ik me niet voorstellen dat ik van een tweede kind in de toekomst nèt zo veel zou kunnen houden. Ik wilde er niet eens aan denken! Inmiddels weet ik dat mijn schoonmoeder gelijk had toen ze zei: "Je hebt écht genoeg liefde voor al je kinderen!"
Ik hou van mijn beide jongens evenveel... onvoorwaardelijk veel! En met beide heb ik een bijzondere en unieke band.
Ruben is mijn álles! Hij staat symbool voor de liefde die ik voor mijn kindjes voel. Híj maakte van mij een moeder en liet me voelen hoe onvoorwaardelijke liefde voelt. Als ik naar hem kijk, smelt ik. Oké oké.... niet áltijd ;-)
Maxim is mijn goudklompje. Hij heeft een stukje van de ziel van mijn oma gekregen. Mijn oma die mij sinds ik me kan herinneren, haar goudklompje noemde. Maxim met zijn blonde haartjes, betovert me.
Misschien wil ik het te graag, maar ik geloof erin. Mijn oma was net twee maanden overleden toen ik een plopje en wat kriebels in mijn buik voelde. Oma heeft me in een droom bij de hand gepakt en me verteld dat ik inderdaad weer zwanger was. Twee weken na die droom deed ik een test: zwanger!
Maxim lijkt op mijn oma als hij slaapt. En niet alleen als hij slaapt zie ik haar. Hij kijkt mij soms in stilte aan en dan zie ik mijn oma naar me kijken. Toen ik laatst het eerste jaar-album van Ruben bekeek, luisterend naar Il Divo zoals ik in mijn vorige blog al schreef, kwam hun versie van You raise me up, toen ik de bladzijde omsloeg en naar een grote foto van Ruben met mijn oma keek. Tranen vulden mijn ogen. Oké... het kon toeval zijn. Maar ik geloof liever in de liefde en aanwezigheid van mijn oma. Een paar dagen later zat Maxim op de Ipad naar Bumba te kijken. Ja, helaas ook favoriet aan het worden bij deze kleine telg. Haha! Plots hoorde ik de eerste tonen van dat prachtige nummer weer... You raise me up, dit keer de versie van Josh Groban. Maxim had YouTube afgesloten en was in één of andere muziekapp die wij serieus nóóit gebruiken, bij dat nummer gekomen. Het was een nummer dat op de begrafenis van mijn oma werd gedraaid. Nee... dit kon geen toeval meer zijn.
Maxim belichaamt voor mij onvoorwaardelijke liefde zonder grenzen. Het maakt me trots dat ik dankzij Ruben mama mocht worden en het geluk van die mooie mama-liefde mocht leren kennen. Het is een liefde die alles overstijgend en onvervangbaar is. Een oersterke liefde die voor mijn beide kindjes geldt.
Op dit moment zit ik persoonlijk in een uitdagende fase en probeer ik mijn grenzen opnieuw te leren kennen. Mezelf niet voor alles en iedereen weg te cijferen, de lat in alles iets lager te leggen en vooral... alles iets rustiger te doen. En met de liefde van mijn mannen en vooral vóór mijn mannen, gaat dat zeker goed komen!
Mijn alles, mijn goudklompje... mijn jongens! Ik hou van jullie!
Geniet van elkaar!
.jpg)