.png){kind=logo}
19 december
Mijn naam is Hellen, een 35-jarige moeder met een ADHD brein. Ik ben de trotse mama van Isa (4). Mijn liefde voor Isa is één van mijn grootste drijfveren in de zoektocht naar balans.. ❤️ Ik werk parttime als onderwijsassistente.
Schoolpleinmoeders zijn een soort elite groep onder de mensheid. Met stip op nr. 1 onder de schoolpleinmoeders zijn de moeders van ‘de kloek’. Zodra er een nieuwe schoolpleinmoeder het schoolplein op wandelt, wordt ze gescreend. De screening is op uiterlijk, of je lid bent van de ‘club voor ontaarde moeders’, of je veel klaagt en of je waardevolle informatie over anderen hebt.
De kloek is namelijk op zoek naar informatie. Over de andere ouders, over de leerkrachten, de kinderen. De kloek heeft een leider. De opperkloeker. De opperkloeker is vaak de moeder die kind aan huis denkt te mogen zijn bij school, heeft speciale rechten (zoals haar vuilniszakken met huisvuil weggooien in de container op school en in de ruimten die bestemd zijn voor leerkrachten komen). Haar belangrijkste taak is het screenen van nieuwe moeders voor de kloek.
Deze groep vrouwen vinden dat je er pas echt bij hoort als je leuke verhalen vertelt over de keren dat je je kind bent vergeten in een winkel, je kind ‘viswijf’ noemt of je kind pizza als ontbijt hebt gegeven omdat je vergeten was om boodschappen te doen. Ook moet je bereid zijn om, lang nadat je kind uit school komt gewandeld, op het schoolplein verhalen uit te wisselen. Over wat de juf niet goed doet en luisteren naar elkaars verhalen. De kinderen negeren ze op dat moment, die zich vervolgens misdragen op het schoolplein.
Soms vang ik gesprekken op... Helaas..
Naast de kloek zijn er moeders die ‘gewoon’ hun kind komen halen. Ze staan 1 minuut voordat de kinderen uit school komen op het plein, gaan op de meest strategische plek staan, vangen hun kind op en binnen 0.15 seconden zijn ze weg.
Dan zijn er de moeders die 10 min voordat de kinderen uit school komen, voor het raam van het lokaal gaan staan. En vervolgens 10 minuten naar binnen staan te kijken en actief staan te zwaaien en gebaren naar hun kind. Alsof ze de enige op de wereld zijn.
Mijn favoriete moeder is toch wel de afwezige, vaak te laat komende, eeuwig bellende moeder. Altijd gehaast, altijd spullen kwijt, er speelt altijd iets. Ze nemen geen blad voor de mond en ze zijn vaak nog chagrijnig ook. De blikken van andere moeders richting de eeuwig bellende moeder, zijn echt hilarisch. Op het schoolplein is de eeuwig bellende moeder het minst favoriet, ik vind ze vermakelijk.
Natuurlijk zijn er ook geitenwollen sokken moeders. Praktische kleding met zelfgebreide truien en mutsen van biologisch en ecologisch verantwoorde wol. Schoenen waardoor je 1 met de natuur bent en met een cocon van rust om zich heen. Zachtaardig en vredelievend. Zij staan met een glimlach op hun gezicht rustig te wachten. Love it.
Dan blijft er nog 1 groep moeders over. De moeders zoals ik. Zij zijn óf overdreven vroeg óf net te laat bij school. Op een afstandje kijkend naar hun kind tijdens het wachten. Een observerende moeder. In eerste instantie gesloten t.o.v. andere moeders, maar open als hun kind graag na schooltijd wil spelen met een ander kind. De moeders die niet zo goed zijn in keuvelen en daarom ervoor kiezen om niets te zeggen tegen andere moeders.
Tja, verschil moet er wezen.
Schoolpleinmoeders zijn een soort elite groep onder de mensheid. Met stip op nr. 1 onder de schoolpleinmoeders zijn de moeders van ‘de kloek’. Zodra er een nieuwe schoolpleinmoeder het schoolplein op wandelt, wordt ze gescreend. De screening is op uiterlijk, of je lid bent van de ‘club voor ontaarde moeders’, of je veel klaagt en of je waardevolle informatie over anderen hebt.
De kloek is namelijk op zoek naar informatie. Over de andere ouders, over de leerkrachten, de kinderen. De kloek heeft een leider. De opperkloeker. De opperkloeker is vaak de moeder die kind aan huis denkt te mogen zijn bij school, heeft speciale rechten (zoals haar vuilniszakken met huisvuil weggooien in de container op school en in de ruimten die bestemd zijn voor leerkrachten komen). Haar belangrijkste taak is het screenen van nieuwe moeders voor de kloek.
Deze groep vrouwen vinden dat je er pas echt bij hoort als je leuke verhalen vertelt over de keren dat je je kind bent vergeten in een winkel, je kind ‘viswijf’ noemt of je kind pizza als ontbijt hebt gegeven omdat je vergeten was om boodschappen te doen. Ook moet je bereid zijn om, lang nadat je kind uit school komt gewandeld, op het schoolplein verhalen uit te wisselen. Over wat de juf niet goed doet en luisteren naar elkaars verhalen. De kinderen negeren ze op dat moment, die zich vervolgens misdragen op het schoolplein.
Soms vang ik gesprekken op... Helaas..
Naast de kloek zijn er moeders die ‘gewoon’ hun kind komen halen. Ze staan 1 minuut voordat de kinderen uit school komen op het plein, gaan op de meest strategische plek staan, vangen hun kind op en binnen 0.15 seconden zijn ze weg.
Dan zijn er de moeders die 10 min voordat de kinderen uit school komen, voor het raam van het lokaal gaan staan. En vervolgens 10 minuten naar binnen staan te kijken en actief staan te zwaaien en gebaren naar hun kind. Alsof ze de enige op de wereld zijn.
Mijn favoriete moeder is toch wel de afwezige, vaak te laat komende, eeuwig bellende moeder. Altijd gehaast, altijd spullen kwijt, er speelt altijd iets. Ze nemen geen blad voor de mond en ze zijn vaak nog chagrijnig ook. De blikken van andere moeders richting de eeuwig bellende moeder, zijn echt hilarisch. Op het schoolplein is de eeuwig bellende moeder het minst favoriet, ik vind ze vermakelijk.
Natuurlijk zijn er ook geitenwollen sokken moeders. Praktische kleding met zelfgebreide truien en mutsen van biologisch en ecologisch verantwoorde wol. Schoenen waardoor je 1 met de natuur bent en met een cocon van rust om zich heen. Zachtaardig en vredelievend. Zij staan met een glimlach op hun gezicht rustig te wachten. Love it.
Dan blijft er nog 1 groep moeders over. De moeders zoals ik. Zij zijn óf overdreven vroeg óf net te laat bij school. Op een afstandje kijkend naar hun kind tijdens het wachten. Een observerende moeder. In eerste instantie gesloten t.o.v. andere moeders, maar open als hun kind graag na schooltijd wil spelen met een ander kind. De moeders die niet zo goed zijn in keuvelen en daarom ervoor kiezen om niets te zeggen tegen andere moeders.
Tja, verschil moet er wezen.
.jpg)