Kindermusthaves

BLOG: Vertel eens!

BLOG: Vertel eens!
19 september Vandaag verschijnt er weer een leuke blog van Cynthia (31 jaar) op Kindermusthaves! Zij woont samen met haar man Gerrit en hun kids Ruben (4 jaar) en Maxim (1,5 jaar) in Deventer. Lezen jullie mee?

"Ruben hoe was het vandaag op school schat?" "Goed!" "Wat heb je dan gedaan op school?" "Weet ik niet meer." Hhmmm oké.... "Heb je vandaag alleen gespeeld of met andere kindjes?" "Met andere kindjes." "En met wie dan?" ... meestal komen er dan wel een paar namen gelukkig! Maar dit is zo'n beetje wel het gesprek dat ik 's middags met Ruben heb als hij uit school komt! 

Het schijnt bij veel kinderen zo te gaan overigens! Ja... dat hoorde ik tijdens de eerste informatieavond die we van de week op school hadden! Het was super leuk om van de juffen van Rubens' klas te horen wat ze allemaal doen op een dag in groep 1. Over de methodes die ze gebruiken zoals 'onderbouwd', 'trefwoord' en 'vier keer wijzer'...  De time timer die kinderen laat zien hoe lang ze nog voor iets hebben... de dagplanning die duidelijke structuur aan geeft én de knutselwerkjes die al in de klas hangen. Er ging een wereld voor me open! 

Enthousiast en opdringerig als ik ben, bood ik mij samen met nóg zo'n moeder direct aan als 'klassenouder' :-) Geen idee wat ik me hiermee preciés op mijn hals heb gehaald, maar daar kom ik vast snel genoeg achter! Haha! Ik hoorde termen als 'meehelpen met organiseren' en 'regelen'... tja, toen was ik om! 

Afgelopen week speelde Ruben twee dagen achter elkaar met een vriendinnetje uit een andere kleuterklas. Zij kennen elkaar nog van het kdv en zijn lekker aan elkaar gewaagd. Van vader-en-moedertje tot buiten op de trampoline... en van doktertje spelen tot dansen op K3... het was één blije bedoeling met die twee! Ze willen nu ook bij elkaar logeren. Hmmm... laten we dáar nog maar even mee wachten! ;-) 

Maxim weet inmiddels ook precies dat we eerst Ruben naar school brengen en dat híj daarna aan de beurt is. Als we het plein over lopen rukt hij zijn handje los en zegt iets dat moet doorgaan voor "zelf". Hij gaat in de klas nét zo enthousiast op een mini stoeltje zitten en kijkt het kindje dat even later zijn of haar stoeltje bij hem opeist, uitdagend aan! Ik denk dat hij straks helemáal niet hoeft te wennen aan het naar school gaan.

Ruben vindt het gelukkig erg leuk op school en ondanks dat hij er weinig over zegt als hij thuis is, komt hij nog steeds elke dag met een big smile uit school gerend! En dát is voor mij de beste graadmeter! Op naar volgende week!