.png){kind=logo}
14 oktober
Vandaag verschijnt er weer een leuke blog van Cynthia (31 jaar) op Kindermusthaves! Zij woont samen met haar man Gerrit en hun kids Ruben (4 jaar) en Maxim (1,5 jaar) in Deventer. Lezen jullie mee?
Het begon al goed deze ochtend! Ruben was direct aan het mopperen en zeuren. Hij zag tegelijk een beetje pips en was nog hartstikke moe volgens mij. Op vrijdagmiddag bij een vriendje spelen, is misschien een beetje te veel voor onze kleine boef. Het is ook niet niks! Ben je nog maar 4 jaar, moet je elke dag naar school en ben je hartstikke hard aan het spelen elke dag!
Van de juf hoorde ik onlangs dat Ruben zijn verplichte taakjes heel goed maakt. Even gloeide ik van trots van binnen! :-) Datzelfde trotse gevoel kreeg ik overigens ook toen hij in week 2 al een vriendenboekje mee kreeg van een jongetje uit de klas! Té schattig!
Maar nu dus moe de zaterdag beginnen... en dat terwijl we zo naar zwemles moeten! "Oké... en nu?"
Ruben hing aan zijn vader alsof hij tijdens zwemles mishandeld wordt. Geduldig uitleggen hoe we het zouden doen in de kleedkamer werkte niet, dus de dreigmethode werd gestart. "Ach gosh... zielig!" dacht ik bij mezelf, maar nee... kom op! We zijn al laat! Bij de auto dan maar de laatste troef; omkopen! I know, zeer onverantwoord, maar soms noodzakelijk. En gelukkig stopte het huilen.
Eenmaal in de kleedkamer schreeuwde hij opnieuw moord en brand, dus de rust was van korte duur. "Oh help!" Mijn inner-rustige-mama-modus begon te zweten. Eerst die warme poncho uit dus! "Pffff, waarom ga ik niet gewoon in bikini naar zwemles?!" Ik trok in recordtempo mijn gympen uit en liep snel toch maar even mee naar het bad. Eenmaal daar bestónd ik
niet eens meer!! Ruben ging als een malle tijdens de les. Toen ze bij het grote bad kwamen lessen konden we met ons
thee-drinkende-moeder-clubje naar de kids kijken. Dikke duimen, zwaaien, handkusjes... ik kreeg alleen maar vrolijkheid van Ruben. "Oké, geen zorgen dus over de zwemles" dacht ik meteen.
Na de les mochten Ruben en z'n vriendinnetje een zakje snoep uitzoeken. "Waarom staan er toch zoveel grote snoepmachines bij een zwembad?!" Ruben mocht 4 kleine gummy snoepjes uitkiezen, omdat hij 4 jaar is. Voordeel van deze tactiek is dat we 3 weken zwemles overleven met dit snoepzakje ;-)
Thuis bleek wel dat Ruben erg moe was. Het zeuren en mopperen ging weer verder waar hij gestopt was, waardoor hij zijn uitje met papa en pake misliep. Geen brandweermiddag voor hem dus. Tja, als je de dreigmethode hebt ingezet, moet je er ook naar handelen. Ruben heeft de halve middag films gekeken. Van Ariël tot Thomas de trein series en daarna toch ook
weer lekker buiten gespeeld. De fietswedstrijdjes die hij vervolgens met zijn buurmeisje deed maakte hem én vrolijk én moe! Dus vanavond lag hij weer vroeg onder de wol. Morgen beginnen we opnieuw! :-D
Het begon al goed deze ochtend! Ruben was direct aan het mopperen en zeuren. Hij zag tegelijk een beetje pips en was nog hartstikke moe volgens mij. Op vrijdagmiddag bij een vriendje spelen, is misschien een beetje te veel voor onze kleine boef. Het is ook niet niks! Ben je nog maar 4 jaar, moet je elke dag naar school en ben je hartstikke hard aan het spelen elke dag!
Van de juf hoorde ik onlangs dat Ruben zijn verplichte taakjes heel goed maakt. Even gloeide ik van trots van binnen! :-) Datzelfde trotse gevoel kreeg ik overigens ook toen hij in week 2 al een vriendenboekje mee kreeg van een jongetje uit de klas! Té schattig!
Maar nu dus moe de zaterdag beginnen... en dat terwijl we zo naar zwemles moeten! "Oké... en nu?"
Ruben hing aan zijn vader alsof hij tijdens zwemles mishandeld wordt. Geduldig uitleggen hoe we het zouden doen in de kleedkamer werkte niet, dus de dreigmethode werd gestart. "Ach gosh... zielig!" dacht ik bij mezelf, maar nee... kom op! We zijn al laat! Bij de auto dan maar de laatste troef; omkopen! I know, zeer onverantwoord, maar soms noodzakelijk. En gelukkig stopte het huilen.
Eenmaal in de kleedkamer schreeuwde hij opnieuw moord en brand, dus de rust was van korte duur. "Oh help!" Mijn inner-rustige-mama-modus begon te zweten. Eerst die warme poncho uit dus! "Pffff, waarom ga ik niet gewoon in bikini naar zwemles?!" Ik trok in recordtempo mijn gympen uit en liep snel toch maar even mee naar het bad. Eenmaal daar bestónd ik
niet eens meer!! Ruben ging als een malle tijdens de les. Toen ze bij het grote bad kwamen lessen konden we met ons
thee-drinkende-moeder-clubje naar de kids kijken. Dikke duimen, zwaaien, handkusjes... ik kreeg alleen maar vrolijkheid van Ruben. "Oké, geen zorgen dus over de zwemles" dacht ik meteen.
Na de les mochten Ruben en z'n vriendinnetje een zakje snoep uitzoeken. "Waarom staan er toch zoveel grote snoepmachines bij een zwembad?!" Ruben mocht 4 kleine gummy snoepjes uitkiezen, omdat hij 4 jaar is. Voordeel van deze tactiek is dat we 3 weken zwemles overleven met dit snoepzakje ;-)
Thuis bleek wel dat Ruben erg moe was. Het zeuren en mopperen ging weer verder waar hij gestopt was, waardoor hij zijn uitje met papa en pake misliep. Geen brandweermiddag voor hem dus. Tja, als je de dreigmethode hebt ingezet, moet je er ook naar handelen. Ruben heeft de halve middag films gekeken. Van Ariël tot Thomas de trein series en daarna toch ook
weer lekker buiten gespeeld. De fietswedstrijdjes die hij vervolgens met zijn buurmeisje deed maakte hem én vrolijk én moe! Dus vanavond lag hij weer vroeg onder de wol. Morgen beginnen we opnieuw! :-D
.jpg)
